Erlingur
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Fallbeyging | |
Nefnifall | Erlingur |
Þolfall | Erling |
Þágufall | Erlingi |
Eignarfall | Erlings |
Notkun | |
Fyrsta eiginnafn | 226¹ |
Seinni eiginnöfn | 25¹ |
|
|
|
Erlingur er íslenskt karlmannsnafn.
[breyta] Dreifing
Eftirfarandi eru súlurit sem sýna dreifingu nafnsins sem fyrsta eiginnafns í þjóðskrá Íslands í nóvember 2005.
[breyta] Heimildir
- „Mannanafnaskrá“. Sótt 10. nóvember 2005.
- „merking íslenskra nafna“. Sótt 11. nóvember 2005.
- Þjóðskrá Íslands, nóvember 2005.