Antonín Dvořák
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Antonín Dvořák (8. september 1841 – 1. maí 1904) var tékkneskt rómantíkurtónskáld. Hann var þekktur meðal annars fyrir notkun sína á þjóðlagastefjum í sinfóníu– og kammertónlist sinni. Hann byrjaði að læra tónlist um leið og hann byrjaði í skóla sex ára gamall. Síðar lærði hann í eina orgelskólanum í Prag og varð á endanum þekktur fiðlu– og víóluleikari. Dvořák hóf starfsferil sinn í tónlist sem víóluleikari í leikhúshljómsveit undir stjórn Bedřich Smetana en fór smám saman að snúa sér að tónsmíðum. Hann bjó í Bandaríkjunum í þrjú ár 1892–1895 og kenndi tónsmíð í New York, en á meðan dvöl hans stóð samdi hann sum af sínum þekktustu verkum svo sem Sinfóníu frá nýja heiminum, Ameríkukvartettinn og sellókonsert í h-moll. Dvořák hafði tvímælalaust mikil áhrif á bandaríska tónlist, enda var það yfirlýst stefna hans að reyna að búa til einskonar þjóðlegan bandarískan „hljóm“ handa hinni nýju þjóð. Mikil og augljós áhrif af verkum hans má heyra í kvikmyndatónlist nútímans.
