Violín

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

O violín é un instrumento cordófono de corda fretada, o máis agudo da súa familia. Componse de catro cordas afinadas a unha distancia de quinta xusta. Na orquestra o primeiro-violín é chamado de spalla, despois do rexente, el é o comandante da orquestra. O primeiro-violín fica ben á esquerda do maestro.O violín moderno debe moito ás melloras técnicas dos mestres de Cremona do século XVIII coma Stradivarius ou Guarnerius.

[editar] Técnicas do violín

Pizcicato - Nin sempre os violinistas utilizan o arco. De vez en cando beliscan as cordas, iso é chamado pizcicato (lese pitci-cato).

Surdina - Fíxase un grampo de madeira sobre o cabalete do violín, facendo que o seu son saia abafado.

Sur ponticello - O violinista debe pasar o arco perto do cabalete, xerando un son de timbre agudo.

Col legno - "coa madeira", o arco é asegurado de lado, de forma que nas notas tocadas a madeira do arco bata nas cordas.

Vibrato - Un dos dedos que toca a corda vibra levemente, producindo unha flutuación no ton e enriquecendo o son.

[Corda dupla]] - Significa tocar dúas cordas, e consecuentemente dúas notas, dunha sóa vez.

Harmonicos - Notas suaves producidas polo toque moi leve sobre a corda.

Glisando - O violinista escorrega o dedo sobre a corda, dunha nota á outra

[editar] Stradivarius

Os violíns Stradivarius son os máis valiosos do mundo. Foron feitos apenas 250 polo mestre Antonio Stradivari (1643-1737). Un Stradivarius de 1720 foi comprado nunha poxa en novembro de 1990 por 1,7 millóns de dólares. Un dos varios segredos da calidade dos violíns Stradivarius reside en que o seu construtor (Antonio Stradivari) construíaos en simetría perfecta segundo o número de ouro (phi: 1,618), isto é, se medirmos a lonxitude total dun tampo e medirmos o lonxitude dese mesmo tampo até a metade, e despois dividirmos eses números obtidos, dará 1.618!