Novo Testamento

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Trátase dunha parte da Biblia ou libro sagrado do cristianismo. Esta parte corresponde ós Evanxeos canónicos, segundo a tradición escritos por Mateo, Marcos, Lucas e Xoán, que relatan a vida de Xesús, xunto con diversos libros que descreben os primeiros tempos do cristianismo e un Apocalipse, o de Xoán.

O termo é unha tradución do Latín, Novum Testamentum, á súa vez tradución do grego Η Καινη Διαθηκη, Hê Kainê Diathêkê, significando "A Nova Alianza" ou Testamento. Foi orixinalmente usado polos primeiros cristiáns para descreber as súas relacións con Deus (vexa II Coríntios 3:6-15; Hebreos 9:15-20) e posteriormente para designar o cánone de escritos cristiáns, estabelecido progresivamente.

Os 27 libros do Novo Testamento foron escritos por varios autores en varias épocas e lugares. Ao contrario do Vello Testamento, o Novo foi escrito en un curto espazo de tempo, durante un século ou un pouco mais.

[editar] Libros do Novo Testamento

Ademais dos catro evanxeos, inclue os seguintes libros:

Actos, de autoria atribuída a Lucas relata a historia dos primeiros cristiáns após a morte de Cristo.
Romanos - Paulo
I Corintios - Paulo
II Corintios - Paulo
Gálatas - Paulo
Efesios - Paulo
Filipenses - Paulo
Colosenses - Paulo
I Tesalonicenses - Paulo
II Tesalonicenses - Paulo
I Timóteo - Paulo
II Timóteo - Paulo
Tito - Paulo
Filemon - Paulo

Hebreos - anónima, tradicionalmente atribuída a Paulo.

Santiago - Santiago.
I Pedro - Pedro
II Pedro - Pedro (alguns estudiosos actualmente acreditan que teña tido un outro autor)
I Xoán - Xoán (as epístolas xoaninas son ocasionalmente atribuídas a membros da sua comunidade de discípulos, embora esta primeira carta se asemelle bastante ao estilo e vocabulário do evanxeo atribuído a Xoán)
II Xoán - Xoán
III Xoán - Xoán
Xudas - Xudas, irmán de Santiago.