José María Queipo de Llano Ruíz de Saravia

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

José María Queipo de Llano Ruíz de Saravia (Oviedo 26 de novembro de 1786 - París 16 de setembro de 1843). Conde de Toreno e Vizconde de Matarosa, político e escritor español.

Cursou Humanidades e Ciencias en Cuenca, Salamanca e Madrid. Regresa a Asturias onde forma parte da xunta revolucionaria durante a Guerra da Independencia Española, para ser logo membro das Cortes de Cádiz.

Tivo que fuxir a Lisboa ao ser acusado de afrancesado, máis tarde pasa a vivir a París, Londres e Berlín, para voltar a España como deputado, para volver a fuxir esperando unha amnistía por parte de Fernando VII. En Francia publicou a sua primeira obra sobre a Guerra da Independencia. Coa amnistía xeral e coa morte do rei, é nomeado Ministro de Facenda no goberno de Francisco Martínez de la Rosa.

Tras o goberno de Mendizábal, ocupou a presidencia do Goberno o 7 de xuño de 1835, tendo que convivir cos levantamentos en toda España. Tras o seu fracaso marchou a París onde morreu en 1843.