Gabriel Miró

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Gabriel Miró (Alacante, 1879 - Madrid, 1930), foi un escritor español.
Naceu no seo dunha familia acomodada, entre 1887 e 1892 estudou cos xesuítas en Orihuela. Logo dunha estadía breve en Ciudad Real rematou o bacharalato en Alacante (1896). Estudou dereito nas universidades de Valencia e Granada, licenciouse en 1900. Casou en 1901 con Clemencia Maignon, coa que tivo dúas fillas. Opositou a xuíz sen éxito e traballou en diversos empregos burocráticos. Aínda que publicara a súa primeira novela en 1902, La mujer de Ojeda, non foi ata 1908 cando consegue o seu primeiro recoñecemento con Nómada, que gañou o concurso do Cuento semanal e sobre todo con Las cerezas del cementerio (1910). En 1914 trasladouse a Barcelona, onde en 1915 publicou El abuelo del rey, en 1920 trasladouse a Madrid e alí apareceron Nuestro padre San Daniel (1921) e El obispo leproso (1926).