Franco Alfano

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Franco Alfano (Posillipo 1875 - San Remo 1954) foi un pianista e compositor italiano.

Comezou a estudar piano en Nápoles e en 1895 marchou a Leipzig para perfeccionar o seus estudos. En 1896 principiou a súa carreira de pianista en Berlín. Risurrezione deulle fama dende o seu estreo en Turín.

Coñecido por completar (o dueto final do último acto) a ópera inacabada de Giacomo Puccini, Turandot, en 1926. Foi director dos conservatorios de Turín (1923-1939) e Pesaro (1947-1950).

[editar] Óperas

• Miranda, 1897?
• La fonte di Enschir, 1898
• Risurrezione, 1904
• Il principe di Zilah, 1909
• L'ombra di Don Giovanni, 1914
• La leggenda di Sakuntala, 1921
• Turandot (final), 1926
• Madonna Imperia, 1927
• L'ultimo Lord, 1930
• Cyrano de Bergerac, 1936
• Il dottor Antonio, 1949
• I Cavalieri e la bella (inacabada)

[editar] Ballets

• Napoli, 1901
• Lorenza, 1901
• Vesuvius