Declaración Universal dos Dereitos Humanos

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A Declaración Universal dos Dereitos Humanos (DUDH) é unha declaración adoptada pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas (A/RES/217, 10 de decembro de 1948), sobre os dereitos humanos básicos. O canadense John Peters Humphrey foi o redactor principal, asistido polo estadounidense Eleanor Roosevelt, o francés René Cassin e o chinés P. C. Chang, entre outros.

Aínda que non é un documento obrigatorio ou vinculante para os Estados, serviu como base para a creación dos dúas convencións internacionais da ONU, o Pacto Internacional de Dereitos Civís e Políticos e o Pacto Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais. Segue sendo citada amplamente por profesores universitarios, avogados defensores e por tribunais constitucionais. Avogados internacionalistas continuamente debaten cales das súas estipulacións se poden dicir que constitúen dereito internacional consotudinario. As opinións varían moito en canto a isto e cuestiónanse desde algunhas estipulacións até todo o documento.

Segundo o Libro de marcas mundiais Guinness, a DUDH é o documento traducido a máis linguas no mundo, pois no 2004 fora traducido a máis de 330.

[editar] Véxase tamén

• Dereitos humanos
• Dereitos constitucionais