نرون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نرون، نام کامل: (Tiberio Claudio Nerone Domiziano Cesare)

نام اصلی او (Lucio Domizio Enobarbo) است. مادر نرون پس از مرگ شوهرش به‌همسری کلادیوس درآمده و درنتیجه، فرزندش تحت سرپرستی و تعلیم قیصر روم قرار گرفت و تغییر نام داد. زادروز او (۱۵ دسامبر ۳۷ میلادی) است. نرون در سال (۵۴ میلادی) به‌ امپراتوری روم رسید. ابتدا قرار بر این بود که نرون به‌اتفاق معلمین و تربیت کننده‌گان خود، افرانیوس بوروس و سنکا حکومت کند. اما نرون بعد از مسموم کردن برادر ناتنی خود بریتانیکوس در سال (۵۵ میلادی)، به دست‌یاری مادرش، که اورا نیز در سال (۵۹ میلادی) به قتل رساند، حرکات جنون‌آمیز را به‌حد اعلا رسانید. اعمال نفرت‌آور وی باعث شد تا سنکا دربار را ترک کند. نرون با آتش زدن بخش‌هائی از شهر که نتیجه بیماری جنون قیصری است، مورد اتهام قرار گرفت. نرون به‌منظور رد اتهام از خود، مسیحیان را عاملین آتش سوزی معرفی نمود و دستور به‌کشتار فجیع آنان داد. سرانجام در سال (۶۴ میلادی) شهر رم را به‌هوس ابلهانه‌ای در آتش بسوخت و در سال بعد با جمعی از مطربان و رقاصان به يونان سفر کرد. نرون در سال (۶۵ میلادی) موفق به‌سرکوب دسیسه گران پیزونی شد. گایوس کالپورنیوس پیزو که در سال (۴۱ میلادی) کنسول رم بود، در تاریخ (۱۹ آوریل ۶۵ میلادی) دست به‌انتحار زد. او اتحادیه‌ای را تشکیل داد که هدف آن براندازی امپراطوری نرون بود. این اتحادیه به‌احترام او به‌نام اتحادیه پیزون شهرت یافت. نرون، سنکا را متهم به‌همکاری با این سازمان نموده و خواستار خودکشی وی شد. نرون سرانجام بر اثر شورش مردم و سنای رم در روز (۹ ژوئن ۶۸ میلادی) مجبور به‌خودکشی شد.