مشتری-خادم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در متن این مقاله یا بخش از هیچ منبعی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید.

یک برنامه کاربردی مشتری-خادم (Client-Server) تحت شبکه کامپیوتری برنامه‌ای است که یک مشتری، که توسط یک رابط کاربری برنامه شناسایی می‌شود، به یک خادم کاربردی یا سیستم پایگاه داده متصل می‌شود. هنگامی که یک مشتری مستقیما به یک سیستم پایگاه داده، یا یک برنامه خادم یکپارچه متصل می‌گردد، معماری برنامه، معماری دولایه‌ای می‌‌باشد.

یک معماری مشتری-خادم یک معماری شبکه‌ای است که در آن هر رایانه یا پردازش روی شبکه یا یک خادم است، یا یک مشتری. خادم‌ها معمولاً کامپیوترهای پرقدرت، یا پردازش‌هایی هستند که مختص انجام کار خاصی مانند مدیریت دیسک گردانها (خادم پروندهای)، چاپگرها، مدیریت ترافیک شبکه (خادم شبکهای) (network server)، می‌‌باشند.

مشتریها ایستگاههای کاری یا رایانه‌های شخصی هستند که برروی آنها کاربران برنامه‌های کاربردی را اجرا می‌‌نمایند. مشتری‌ها به منابعی که خادم به آنها اختصاص می‌‌دهد مانند، پرونده، دستگاهها، و قدرت پردازش اعتماد دارند. این معماری از سایر معماری‌ها در این نکته متمایز است که می‌تواند با استفاده از لایه‌ها ساختاردهی مطمئنی از سیستم بوجود آورد.

در سالهای اخیر استفاده از یک مشتری کوچک (thin client) که حاوی منطق کاری نیست، و تنها عناصر رابط کاربری جهت اتصال به یک خادم کاربردی که منطق کاری روی آن پیاده سازی شده باب شده است، که بصورت تراگذاری، با یک خادم پایگاه داده، که اطلاعات بروی آن بصورت خام نگهداری و توسط برنامه کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شبیه به معماری که معماری سه-لایه‌ای (three-tier architecture)معروف است، ویک نوع خاص از معماری n-لایه (n-tier architecture) می‌‌باشد.

در کل، معماریهای n-لایه می‌توانند تعدادی خدمات مشخص، که شامل روابط تراگذاری بین خادم‌های کاربردی که از پیاده سازی منطق کاری متفاوتی نیز استفاده کرده باشند، استفاده کند. هرکدام از آنها می‌توانند از یک پایگاه داده‌ای معین یا مشترک استفاده نمایند.

نوع دیگری از معماری شبکه‌ای به نام معماری همکار-به-همکار شناخته می‌شود، زیرا هر گره وظایف یکسانی دارد. هر دو نوع معماری‌های مشتری-خادم یا همکار-به-همکار بطور گسترده‌ای کاربر دارند، و هرکدام مزیتها و معایب خاص خودشان را دارند.