مرگور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مَرگَوَر نام دهستانی است از بخش سیلوانای شهرستان ارومیه از استان آذربایجان غربی کشور ایران. مرگور منطقه‌ای مرزی و سرسبز است و بیشتر باشندگان آن را کردهای کرمانجی تشکیل می‌دهند. زبان گفتاری مردم این منطقه گویش کرمانجی است که یکی از گویش‌های کردی‌تبار بشمار می‌رود. دین کردهای منطقه دین اسلام از شاخه سنی است. در گذشته اقلیت بزرگی از آشوریان در منطقه ساکن بود که امروزه شمار کمی از ایشان بجا مانده است. از سکونتگاه‌های این منطقه می‌توان از روستای‌های زیوه. راژان وشهرک دیزج مرگورنام برد. از کوه‌های منطقه می‌توان از کوه‌های ستاره لوند در جاده مرگور به ترگور و کوه‌های بز سینا و دالانپر نام برد.

سکونتگاه‌های این منطقه می‌توان از روستاهای انبی، زیوه، راژان و شهرک دیزج مرگور نام برد. از کوه‌های منطقه می‌توان از کوه‌های ستاره لوند در جاده مرگور به ترگور و کوه‌های دالانپر و بز سینا نام برد.

گاهنامه‌ای نیز به نام پیام مرگور وجود دارد.

[ویرایش] رویدادهای تاریخی

• حدود ۱۸۸۰ قبیله مامش به یاری شیخ عبیدالله نهری به راندن مسیحیان ساکن منطقه از مرگور دست زدند.
• در فوریه ۱۹۰۶ سربازان ترک عثمانی با همدستی شیخ محمدصادق وارد مرگور شدند.
• در ۱۹۱۴ منطقه مرگور به همراه ترگور و شمزینان (در کردستان ترکیه) جزو اسقف‌نشین مطران یوسف خنانیشو آشوری شد.
• دههٔ ۱۹۴۰، ملا مصطفی بارزانی در حین گریز به شوروی به همراه گروه خود از مرگور گذشت.
• در ۱۹۷۹، پیروان حاجی جوهر در مرگور به همکاری با نیروهای جمهوری اسلامی ایران پرداختند.

[ویرایش] منابع

• فرهنگ جغرافیایی شهرستان‌های کشور (شهرستان ارومیه)، سال ۱۳۷۹ خورشیدی.
• بخش رویدادهای تاریخی: کتاب: A Modern History of the Kurds نوشته: David McDowall، ویرایش سوم، انتشاراتی I. B. Tauris، سال 2004.