سال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سال یکای زمان است که بر اساس رخ دادن دو رویداد در جریان حرکت زمین به‌دور خورشید تعریف می‌شود. گاه با گسترش دادن این مفهوم، واژه «سال» برای نامیدن طول زمان گردش سیاره‌های دیگر به‌دور خورشید نیز به‌کار می‌رود.
[ویرایش] سال فصلی
در تمدن‌های باستان با اهمیتی که دانستن هنگام فرارسیدن فصل‌ها در کشاورزی داشت مفهوم «سال فصلی» به‌کار می‌رفت. سال فصلی یعنی زمانی که دو رخداد پشت‌سرهم فصلی (مانند آغاز پائیز یا آغاز بهار) رخ می‌دهد. چون طول فصل‌ها در سال‌های مختلف فرق می‌کند، ناچار از انواع رخدادهای نجومی برای تعیین طول سال استفاده می‌شد. این کار منجر به پیدایش تقویم و انواع سال‌های تقویمی شد.
[ویرایش] سال تقویمی
سال تقویمی مدتی است بین دو تاریخ روز که نام واحدی در تقویم دارند. مثلاً از ۵ آذر تا ۵ آذر بعد.
تقویم خورشیدی معمولاً برای پیش‌بینی شروع فصل‌ها بکار می‌رفت.
[ویرایش] سال نجومی
سال نجومی مدت زمانی است که زمین (نسبت به یک مبدا ثابت آسمانی مثلاً نقطه اعتدال ربیعی) یک دور در مسیرش به‌دور خورشید می‌گردد. طول سال نجومی در دستگاه SI (بر حسب روز SI که ۸۶۴۰۰ ثانیه است) ۳۶۵٫۳۶۳۰۵۱ روز است، یعنی ۳۵۶ روز و ۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۸ ثانیه.
