آمریکای لاتین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آمریکای لاتین بطور سنتی، به مناطقی از قارهٔ آمریکا تلقی می‌شود که اسپانیایی، زبان اسپانیا، و پرتغالی، زبان پرتغال، در آنجا صحبت می‌شود. اما در عمل، اکثر نیمکره غربی بجز نیمکره شمالی، کانادا و کشورهای غیر اسپانیایی زبان حوزه دریای کارائیب زیر عنوان آمریکای لاتین دسته بندی شده اند.
از منظری سیاسی –اجتماعی، آمریکای لاتین تقریباً تمامی کشورهای جنوب ایالات متحده آمریکا شامل مکزیک (در آمریکای شمالی)، اکثر کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی و کشورهای حوزه کارائیب را که در آنجا اسپانیایی، پرتغالی، فرانسوی یا زبان بومی صحبت می‌شود، دربر می‌گیرد.
بر اساس این معیار، آمریکای لاتین به ۲۰ کشور مستقل و چندین واحد سیاسی وابسته تقسیم می‌شود.
برزیل از حیث مساحت و جمعیت بزرگ‌ترین کشور آمریکای لاتین است. برزیل بیش از ۴۰ درصد خاک این منطقه را پوشانده و مسکن قریب به یک سوم جمعیت آن را تأمین کرده است. زبان رسمی این کشور پرتغالی است.
یکی از شخصیت‌های مهم و تاثیگذار در آمریکای لاتین چه گوارا است.
[ویرایش] تقسیم بندی سیاسی
آمریکای لاتین اغلب شامل این کشورها تلقی می‌شود:
و این مناطق نامستقل:
|
به فرانسه
|
به آمریکا |
