Pavimo
El Vikipedio
![]()
pavimita strateto norda Francio, jam unu el la trotuaroj asfaltitis!
|
Pavimo estas stabila surfaco de ŝoseo, formita el regule metitaj pecoj el solida materialo; plej ofte el fortika natura ŝtonaĵo (ekzemple grejso aŭ granito), foje ankaŭ el betono, malofte el ligno. En la historio la pavimado de vojoj estis konsiderinda progreso, ĉar antaŭe sezonaj pluvoj kutime neuzebligis terajn vojojn. La grundo kun koto, radsulkoj kaj truoj ofte malmoliĝis tiom, ke ne nur ĉaroj ne povis pasi, sed ankaŭ paŝantoj kaj rajdantoj. Eĉ povis okazi, ke en tiaj kototruoj ili dronis kaj mortis.
La unua ĝenerala farado de pavimitaj vojoj estis far la Romianoj, vidu:
- Romia vojo
pluigota
Nuntempe:
Pavimitaj vojoj nun preskaŭ ĉie anstataŭitis per asfalatitaj vojoj, nur kelkaj malgrvaj kaj flankaj plurestas