Montaro Elborz
El Vikipedio
Elborz (perse البرز) (ankaŭ Alborz, Alburz, kaj Elburz) estas montaro en norda Irano, kiu etendiĝas de Armenio en la nordokcidento al la bordoj kun Turkmenistano kaj Afganio en la oriento, preterpasinte la sudan ekstremon de Kaspio, kie troviĝas kaj Tehrano kaj la plej alta monto en Irano, Monto Damavando (5604 m).
La montaro Elborz formas barilon inter suda Kaspio kaj la altebenaĵo Gazvin-Tehran. Ĝi larĝas nur 60-130 km kaj konsistas el sedimentaj serioj, kiuj datiĝas ekde Supra Devonio ĝis Oligoceno, ĉefe ĵurasa kalkoŝtono super granita kerno.
Elborz ludas centran rolon en la historiaj tekstoj de Irano kiel la Ŝanama, kaj ankaŭ en Irana mitologio.
[redaktu] Fonto
- North, S.J.R. (1956). Guide to Biblical Iran, Rome