Françoise Dolto
El Vikipedio
Françoise Dolto (Franciska Dolto), nakiĝis en 1908 kaj mortis en 1988. Ŝi estas franca infankuracisto kaj psikanalizisto, fama pro ŝiaj serĉadoj pri infaneco.
Ŝi laboras kun Jacques Lacan, kaj diras, ke infano havas lingvon antaŭ la lingvo (kun la korpo).
Françoise Dolto estis la patrino de Carlos (franca kantisto) kaj la fratino de Jacques Marette (franca ministro).
[redaktu] Verkaro
- Psychanalyse et pédiatrie, 1971 (Psikanalizo kaj pediatrio)
- Cas Dominique, 1971 (Kazo Dominiko)
- L'image inconsciente du corps, 1984 (Senkonscia imaĝo de la korpo)
- La Cause des enfants, 1985 (L' afero de infanoj)
- Lorsque l'enfant paraît, 1990 (Kiam la infano aperas)
- Autoportrait d'une psychanalyste, 1989 (Aŭtoportreto de psikanalizistino)
- Paroles d’adolescents ou le complexe du Homard, 1989 (Adoleskulaj paroloj aŭ omarkomplekso)
- La Difficulté de vivre, 1995 (La malfacileco de vivi)
- Tout est langage, 1995 (Ĉio estas lingvo)
