Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) δημιουργήθηκε την 1 Ιανουαρίου 1994 μετά από συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Σύνδεσμου Ελεύθερου Εμπορίου (EFTA) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σχεδιάστηκε ώστε να επιτρέψει στις χώρες της EFTA να συμμετάσχουν στην Ευρωπαϊκή Κοινή Αγορά χωρίς να χρειάζεται να γίνουν μέλη της ΕΕ.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Μέλη
Σε υποχρεωτικό δημοψήφισμα, οι πολίτες της Ελβετίας επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στην ΕΟΖ. Αντίθετα οι Ελβετοί συνδέονται με την Ευρωπαϊκή Ένωση με διμερείς συμφωνίες, με διαφορετικό περιεχόμενο από την συμφωνία της ΕΟΖ.
Οπότε, τα συμμετέχοντα μέλη είναι τα τρία από τα τέσσερα κράτη-μέλη της EFTA - Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία, χωρίς την Ελβετία - η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα 25 κράτη-μέλη της ΕΕ.
[Επεξεργασία] Ελευθερίες της ΕΟΖ
Η ΕΟΖ βασίζεται σε τέσσερις «ελευθερίες»· την ελεύθερη διακίνηση αγαθών, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίου μεταξύ των χωρών της ΕΟΖ.
[Επεξεργασία] Νομοθεσία της ΕΟΖ
Τα κράτη-μέλη της ΕΟΖ που δεν είναι μέλη της ΕΕ έχουν συμφωνήσει να εφαρμόσουν νομοθεσία παρόμοια με αυτή της ΕΕ στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής, προστασίας του καταναλωτή, περιβάλλοντος, εμπορικού δίκαιου και στατιστικής.
[Επεξεργασία] Όργανα
Μια Μικτή Επιτροπή αποτελούμενη από τα μέλη εκτός ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (που αντιπροσωπεύει την ΕΕ) έχει την αρμοδιότητα επέκτασης των σχετικών νόμων της ΕΕ στα μέλη εκτός ΕΕ.
Ένα Συμβούλιο ΕΟΖ συγκροτείται δύο φορές τον χρόνο για την διαχείριση των σχέσεων μεταξύ των μελών της ΕΟΖ.
Αντί της ίδρυσης οργανισμών για το σύνολο της ΕΟΖ, οι δραστηριότητες των μελών εκτός ΕΕ της ΕΟΖ κανονίζονται από την Αρχή Παρατήρησης της EFTA και το Δικαστήριο της EFTA, που εργάζονται παράλληλα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
