Luís de Camões

De Uiquipedia

Luís de Camões

Luís Vaz de Camões o Camoens, lliteratu portugués (10 de xunu de 1524 – 10 de xunu de 1580), bramente consideráu como'l mayor poeta en llingua portuguesa; tamién escribió dellos sonetos en castellanu.

Tabla de conteníos

1 Biografía
2 Bayura lliteraria
3 Obres
4 Rimes
5 Teatru
6 Enllaces esternos

[editar] Biografía

La so biografía nun ye conocía con bayura. Naciera en Lisboa hacia 1524, d'una familia llegada del norte (Chaves), pero nun son datos seguros pa los sos biógrafos. Los defensores d'esa teoría consideren a Simão Vaz de Camões padre y a Anna de Sá e Macedo madre del poeta. Pela vía paterna, Camões taría emparentáu asina col trovador gallegu Vasco Pires de Camões y pola parte de la má col navegante Vasco de Gama.

Vivió un tiempu en Coimbra, a ú frecuentara les aules d'humanidáes nel monasteriu de Santa Cruz. Per embargu, pesie a que conozse la esistencia d'esi tíu, Bento de Camões, nun hai prebes del pasu'l poeta por Coimbra.

Llevó una vida bohemia en Lisboa. Se-y atribúin dellos amores, nun sólo con dames de la corte, sinon hasta cola propia infanta doña María, hermana del rei Manuel I de Portugal. En 1553, tras tar presu por una griesca, cola pa la India, lo que ye ún de los fechos de la so vida documentáos enforma. Ellí, afitose na ciudá de Goa aú escribiere bona parte de la so obra.

Entamó la vuelta pa Portugal, pero nel retornu a Portugal, un naufraxu énte les costes de Mozambique obligo-y a quedase nel país africanu. Foi en Mozanbique onde lu atopó el so collaciu Diogo do Couto, alcuentru que'l lliteratu relata na so obra: "Tan probe que vivía de los amigos". Foi Diogo do Couto quien-y pagó'l viaxe a Lisboa, aú llegó a la fin en 1569.

Probe y enfermu, llogró espublizar Os Lusíadas en 1572 gracies a les influyencies de dellos collacios próximos al rei Sebastián I de Portugal. Pero tamién l'asoleye d'Os Lusíadas ta arrodiada de misteriu: hai dos ediciones del mesmu añu y nun se sabe cuala foi la primera. Pa entós, Camoes recibe una pequeña pensión polos servicios prestaos a la patria, pero nun ye suficiente pa qu'el lliteratu salga de la probeza.

La obra lírica de Camões foi espublizada póstumamente (rabaron-y el volume aú les guardaba), y nun hai alcuerdo pente los editores no que cinca al númberu de sonetos atribuyíos al poeta. Hai delles ediciones líricas atribuyíes a Camoes, pero nun hai dafechu certeza sobre la autoría de bien delles.

Morrió en Lisboa el 10 de xunu de 1580 y un collaciu pago-y la sepultura. La llápida, allugada posiblemente na redolada del conventu de Santa Ana en Lisboa, perdiose nel terremotu de Lisboa de 1755, polo que inórase'l llugar esautu de los sos restos mortales, y que nun tan en dengún de los dos túmulos oficiales que-y tan dedicaos anguaño nel conventu de los Xerónimos en Lisboa y nel Panteón Nacional.

[editar] Bayura lliteraria

La so obra ta considera como la cume de la poesía en portugués, asitiada ente'l clasicismu y'l manierismo. Dellos de los sos sonetos, como Amor é fogo (Amor ye fuéu), ye una anuncia del barrocu pol usu que fai de les paradoxes. Os Lusíadas, pela so parte, ye una de les obres cimeres de la lliteratura europea, y ta considerada como la gran obra en llingua portuguesa.