Motî:ploumaedje 1
Èn årtike di Wikipedia.
ploumaedje 1 [o.n.] totes les plomes d' èn oujhea. Loukîz a: pena. F. plumage. >> C' est l' bea ploumaedje ki fwait l' bea moxhon: c' est l' bele plome ki fwait l' bea oujhea.
Etimolodjeye: bodje plome (avou candjmint d' voyale), cawete -aedje (acawêye a on no).
| plouma [o.n.]
1. wårniteure di grandès plomes metowes so on tchapea d' paråde. Les muzicyins do Bosket ont de tchapeas a plouma (F. Deprêtre et N. Nopère). On dit eto: ploumet, ploumasse, ploumzak. F. panache, plumet, aigrette.
2. usteye del meskene, po fé les poussires. Dinez on ptit côp d' ploma totavå po fé ndaler les poussires djus (J. Wyns). F. plumeau.
3. sôre di fenaesse avou l' påte come ene wårniteure di plomes, e sincieus latén Agrostis vulgaris. On dit eto: ramonete.
Etimolodjeye: cawete -a.
| ploumasse [o.n.] plouma (å tchapea). F. panache, plumet, aigrette.
Etimolodjeye: cawete -asse.
| ploumet [o.n.]
1. plouma (po les poûssires). F. plumeau.
2. plouma (å tchapea, å bounet di sacwants mwaisses-sôdårds). Elle aveut on bea ploumet a s' tchapea. Ass veyou l' ploumet do mwaisse tabeur ? Dj' åreu-st avou tot d' shute li croes d' oneur On bea ploumet et des abits brozdés (C. Duvivier). F. panache, plumet, aigrette. >> aveur li ploumet: esse pus foirt ki tos les ôtes. Po fé les ouxhs, come munujhî, il aveut l' ploumet. On dit eto: gn aveut nouk a lyi prinde. F. avoir le pompon.
Minme mot (avou cawete -aedje di viebe).
- ploumaedje (disploumaedje)
- Dipus d' racsegnes sol plouma (Agrostis).
