Motî:monsieu
Èn årtike di Wikipedia.
monsieu [o.n.]
1. Monsieu (Pl. Messieus u monsieus) mot po-z atôtchî ou djåzer polimint d' èn ome. Dji rmerceye Monsieu l' Govierneu d' aveur fwait hôt avou nozôtes (F. Marten). Monsieus les sins-payis. F. monsieur, messieurs. >> monsieu dame; u >> monsieus dames: dijhêye po dire bondjoû a èn ome et ene feme, u a des omes et de femes. Salut, monsieu dame, gn a pont d' disrindjmint ? (Arthur Masson).
2. ome hôt plaecî. Nos capotes disfligotêyes si frotnut ås frakes des monsieus k' ont des dints d' ôr et ki boevnut l' tchampagne (E. Wartique & E. Thirionet). I gn a vnou des beas monsieus avou des gabardenes. On dit eto: menir, grosse legume, gros colé. F. personnalité.
3. (v.m.) no respectiveus po djåzer a èn eveke u cåzer d' lu. Loukîz a: monsegneur. >> plaece Monsieu: (so plaece: Plèce Monseu) no d' ene plaece di Cînè.
4. sôre d' inseke avou cwate grandès aiyes ki vole come èn areyoplane åd dilong des aiwes. Loukîz a : damjhele. F. libellule.
