ไพฑูรย์ ธัญญา
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไพฑูรย์ ธัญญา เป็นนามปากกาของ ธัญญา สังขพันธานนท์ เกิด 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2499 ที่ ต.มะเดื่อ อ.เขาชัยสน จังหวัดพัทลุง จบการศึกษา กศ.บ.จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา จบ กศ.ม.จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ พิษณุโลก เคยเป็นครูสอนชั้นประถม ในโรงเรียนแถวบ้านเกิดพัทลุงและที่สุโขทัย ก่อนมาสอนวิชาวรรณกรรมวิจารณ์ที่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปัจจุบันดำรงตำแหน่ง เป็น ผู้ช่วยศาสตราจารย์ระดับ 8 และรองคณบดีฝ่ายวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
คู่สมรส นางลาวัณย์ สังขพันธานนท์ หัวหน้าภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
เริ่มต้นงานเขียนทั้งบทกวีและเรื่องสั้น ใช้นามปากกา "ไพฑูรย์ ธัญญา" มาตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2521 พร้อม ๆ กับเพื่อนนักเขียนรุ่นใหม่ละแวกบ้านเกิด จนกลายมาเป็นที่มาของกลุ่มนาคร กลุ่มศิลปะ-วรรณกรรมสำคัญแห่งหัวเมืองปักษ์ใต้
[แก้] ผลงานที่ตีพิมพ์แล้ว
- สองร้อยปีฤาสิ้นเสดสา (2527) ผลงานเล่มแรกในชีวิต เป็นกวีนิพนธ์ ร่วมกับเพื่อนกลุ่มนาครเขียน อันได้แก่ ประมวล มณีโจน์, รัตนธาดา แก้วพรหม, โอภาส สอดจิตต์ และ สมใจ สมคิด
- ก่อกองทราย (2528) รวมเรื่องสั้นเล่มแรก ได้รับรางวัลซีไรต์ ปี 2530
- ถนนนี้กลับบ้าน (2530) รวมเรื่องสั้นชุดที่สอง
- ผีแห้งกับโลงผุ (2532) นวนิยายเล่มแรก
- โบยบินไปจากวัยเยาว์ (2534) รวมเรื่องสั้นชุดที่สาม ได้รับรางวัลสัปดาห์หนังสือ ปี 2535
- ตุลาคม (2537) รวมเรื่องสั้นชุดที่สี่ ได้รับรางวัลสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2538 และเข้ารอบเจ็ดเล่มซีไรต์ ปี 2539
- ปรากฏการณ์วรรณกรรม (2538) บทความ วรรณกรรมศึกษา
- วรรณกรรมวิจารณ์ (2539) บทความ วรรณกรรมศึกษา
 |
ไพฑูรย์ ธัญญา เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
