ไทม์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไทม์ (Time หรือตามเครื่องหมายการค้าคือ TIME) เป็นนิตยสารข่าวรายสัปดาห์ของสหรัฐอเมริกา เริ่มพิมพ์ฉบับแรก โดยเป็นนิตยสารข่าวรายสัปดาห์เล่มแรกของประเทศ โดยในปัจจุบันไทม์มีจัดพิมพ์หลายแห่งทั่วโลก โดยในยุโรปใช้ชื่อว่า "ไทม์ยุโรป" (หรือที่ในอดีตเรียกว่า ไทม์แอตแลนติก) มีสำนักงานอยู่ที่ลอนดอน และออกจำหน่ายในยุโรป ตะวันออกกลาง แอฟริกา รวมถึงละตินอเมริกา ส่วนในเอเชีย ใช้ชื่อว่า "ไทม์เอเชีย" มีสำนักงานใหญ่ที่ฮ่องกง ขณะที่ "ไทม์แคนาดา" เป็นฉบับสัญชาติแคนาดาซึ่งจัดจำหน่ายในประเทศแคนาดา และ "ไทม์เซาท์แปซิฟิก" ซึ่งจัดจำหน่ายครอบคลุมออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และหมู่เกาะในทะเลแปซิฟิก มีสำนักงานอยู่ที่เมืองซิดนีย์
ในปัจจุบัน นิตยสารไทม์ จัดการโดยบริษัท ไทม์วอร์เนอร์สำนักงานใหญ่อยู่ที่นิวยอร์กและมีนายริชาร์ด สเตนเจลเป็นบรรณาธิการบริหารคนปัจจุบัน
สารบัญ |
[แก้] ประวัติความเป็นมา
ไทม์ถูกก่อตั้งโดย บริตัน แฮดเดน และ เฮนรี ลูซในปี พ.ศ. 2466 (ค.ศ. 1923) ถือได้ว่าเป็นนิตยสารข่าวรายสัปดาห์ของสหรัฐอเมริกาหัวแรกในประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯ ก่อนหน้านี้ ทั้งสองทำงานร่วมกันในฐานะประธานและบรรณาธิการบริหาร เยลเดลี่นิวส์ (Yale Daily News)ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ที่ตีพิมพ์โดยนักศึกษามหาวิทยาลัยเยล นิตยสารไทม์ถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยผู้อ่านหลายคนว่ามีความจริงจังน้อยเกินไปกับข่าวที่เคร่งเครียดและ เหมาะสมกับการทำข่าวเกี่ยวกับบุคคลผู้มีชื่อเสียง(ซึ่งรวมถึงนักการเมืองด้วย) อุตสาหกรรมบันเทิง และวัฒนธรรมป็อป เป็นเวลาหลายทศวรรษซึ่งปกของนิตยสารเป็นรูปของบุคคลคนเดียว ไทม์ฉบับแรกตีพิมพ์เมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2466 โดยปกเป็นรูปของนายโจเซฟ จี. แคนนอน โฆษกสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาซึ่งปลดเกษียณแล้ว นิตยสาร 'พีเพิ่ล'ก็ยังได้รับแรงบันดาลใจแรกเริ่มจากหน้าข่าวบุคคลของไทม์อีกด้วย
เมื่อนายแฮดเด้นถึงแก่กรรมในปีพ.ศ. 2472 นายลูซจึงเป็นผู้ควบคุม ไทม์ แต่เพียงผู้เดียวและได้กลายเป็นบุคคลสำคัญคนหนึ่งในประวัติศาสตร์วงการสื่อสมัยศตวรรษที่ 20
[แก้] มุมมองทางการเมือง
โดยทั่วไปแล้ว ไทม์เป็นนิตยสารที่เป็นกลางทางการเมือง แม้ว่านิตยสารจะตีพิมพ์บทความของชาร์ลส์ เคราแธมเมอร์(Charles Krauthammer)ซึ่งเป็นนักวิจารณ์สังคมฝ่ายอนุรักษ์นิยมสมัยใหม่ก็ตาม
[แก้] บุคคลแห่งปี
ตลอดอายุแปดสิบสามปีของนิตยสาร ฉบับหัวข้อบุคคลแห่งปีนั้นเป็นฉบับที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุด โดย ไทม์จะทำการยกย่องบุคคลหรือกลุ่มบุคคลซึ่งได้สร้างผลกระทบมากที่สุดต่อเหตุการณ์ในระหว่างปีนั้น ถึงแม้จะตั้งหัวเรื่องว่า 'บุคคล'แห่งปี แต่ผู้ได้รับการคัดเลือกก็ไม่จำเป็นต้องเป็นมนุษย์เสมอไป ดังเช่นในปี พ.ศ. 2525 ซึ่งเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลได้รับการยกย่องให้เป็น "เครื่องจักรแห่งปี"
นอกจากนั้น หัวข้อในปีพ.ศ. 2542 ก็ถูกเปลี่ยนเป็น "บุคคลแห่งศตวรรษ" และผู้ได้รับการคัดเลือกคือ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์
เป็นครั้งคราวซึ่งมีการถกเถียงกันถึงความเหมาะสมในการคัดเลือกเมื่อปรากฎว่าผู้นำเผด็จการหรือผู้ก่อสงครามได้ถูกคัดเลือกให้รับตำแห่ง "บุคคลแห่งปี" ทั้งนี้ หลักเกณฑ์สำคัญในการคัดเลือกคือ บุคคลคนนั้นเป็นผู้ที่มีบทบาทต่อเหตุการณ์ในปีนั้นมากที่สุด ไม่ว่าจะในทางที่ดีหรือร้ายก็ตาม ในบางครั้งตำแหน่งนี้จึงไม่ใช่การยกย่องหรือเป็นเกียรติประวัติแต่อย่างใด ในอดีต กระทั่งบุคคลอย่าง อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ หรือ โจเซฟ สตาลินก็เคยได้รับการคัดเลือกมาแล้ว
[แก้] เกร็ดอื่นๆ
- เป็นที่รู้กันว่าเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของไทม์ คือกรอบสีแดงบนหน้าปก กรอบสีแดงนี้มีการเปลี่ยนไปเฉพาะในโอกาสฉลองครบรอบ 80 ปีของนิตยสาร และฉบับวันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2544 ซึ่งตีพิมพ์หลังจากเหตุการณ์ก่อการร้าย 11 กันยายนในสหรัฐฯ ที่มีการเปลี่ยนกรอบเป็นสีดำ เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการไว้อาลัย
- ไทม์ได้ออกฉบับแถลงการณ์บรรณาธิการอย่างเป็นทางการเพียงฉบับเดียวในปี พ.ศ. 2517 ซึ่งเรียกร้องให้นายริชาร์ด นิกสันลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดี
 |
ไทม์ เป็นบทความเกี่ยวกับ การสื่อสาร และการคมนาคม ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
