เฮอังเกียว
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฮอังเคียว หรือ เฮอังเกียว(平安京) คืออดีตเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น สถาปนาขึ้นในปี พ.ศ. 1337(ค.ศ.794) โดยสมเด็จพระจักรพรรดิคังมุ ในจังหวัดเกียวโตะ หรือ เกียวโต ประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบัน มีฐานะเป็นเมืองหลวงของประเทศนานถึง 1074 ปี ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นโตเกียว ในปี พ.ศ. 2411
สารบัญ |
[แก้] ประวัติ
ในปี พ.ศ. 1327(ค.ศ. 784) สมเด็จพระจักรพรรดิคังมุ ได้ทรงมีคำสั่งย้ายเมืองหลวงจาก นางาโอกะเกียว เมืองหลวงเก่าทางตอนใต้ของจังหวัดเกียวโตในปัจจุบัน มาสู่เฮอังเกียว ซึ่งใช้เวลาสร้างถึง 10 ปี
เฮอังเคียวในปัจจุบันก็ยังมีรูปร่างคงสภาพอยู่เหมือนเดิม คือรูปทรงสี่เหลี่ยมพื้นผ้าแบบจีน หรือ เวียง ตามแบบที่นิยมสร้างกันในอาณาจักรล้านนา และ พม่า ตั้งอยู่ใจกลางอำเภอเมืองเกียวโตในปัจจุบัน กว้าง 4.5 กิโลเมตร และ ยาว 5.2 กิโลเมตร โดยได้รับอิทธิพลจากประเทศจีนราชวงศ์สุย และราชวงศ์ถัง และยังวางเมืองตามแผนฮวงจุ้ยอีกด้วย
แต่เมื่อมาถึงยุคกลาง ประชากรของเมืองเพิ่มมากขึ้น จึงมีการสร้างบ้านเรือนออกไปนอกพื้นที่เดิมื จนในที่สุดก็กลายมาเป็นเมืองเกียวโตะในปัจจุบัน ซึ่งมีอาณาเขตกว้างขวางมาก
เมื่อมาถึงยุคคามาคุระ และยุคเอโดะ เฮอังเคียวก็หมดอำนาจลง เนื่องจากการปกครองได้เปลี่ยนจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช ตามแบบประเทศจีน มาเป็นระบอบโชกุน ซึ่งมีนักรบเป็นใหญ่ แต่ฮังเกียวก็ยังมีฐานะเป็นเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น และเป็นสถานที่ประทับของสมเด็จพระจักรพรรดิเรื่อยมา แต่ในบันทึกนั้น ไม่มีการบอกว่าเฮอังเคียวนั้นเป็นเมืองหลวงเลย
จนมาถึงในสมัยยุคเมจิ ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองไปสู่แบบตะวันตก สมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ ซึ่งเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิในยุคนั้น จึงต้องทรงย้ายที่ประทับไปสู่เมืองหลวงใหม่โตเกียวแทน ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของเฮอังเคียว
[แก้] ชื่อ
- เฮ(平) แปลว่าเรียบ เพราะเฮอังเคียวตั้งอยู่บนที่ราบ
- อัง หรือ อัน(安) แปลว่าสงบ เหมือนกับเมืองหลวงเก่าของจีน ซีอัน หรือ ซีอาน ซึ่งหมายความว่า เมืองที่สงบทางตะวันตก
- เคียว(京) แปลว่าเมืองหลวง
ซึ่งถ้านำมารวมกัน จะสามารถแปลได้ว่า เมืองหลวงอันสงบสุขที่ตั้งอยู่บนที่ราบ
[แก้] หัวข้อที่เกี่ยวข้อง
[แก้] แผนภูมิ
- สี่เหลี่ยมพื้นผ้าใหญ่ๆตรงกลาง คือส่วนราชวัง
- สี่เหลี่ยมเล็กๆทั้งหลาย คือ ส่วนที่เป็นเมือง แบ่งเป็นช่องๆ
- มีถนนตัดกันอยู่ทุกที่ อย่างเท่ากัน
