สตีล (บาสเกตบอล)
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ในบาสเกตบอล สตีล (อังกฤษ steal) ใช้เรียกเมื่อผู้เล่นฝ่ายตั้งรับสามารถแย่งลูก ปัดและรับลูก หรือ ปัดลูกบาสเกตบอลไปเข้ามือผู้เล่นอื่นของฝ่ายรับ จากผู้เล่นฝ่ายรุกระหว่างการเลี้ยงลูกหรือส่งลูก ฝ่ายรับต้องไม่ถูกมือผู้เล่นอีกฝ่ายมิฉะนั้นจะถือเป็นฟาล์ว
สตีลไม่ถือเป็นตัววัดที่ดีเสมอไป สำหรับวัดความสามารถในการเล่นตั้งรับของผู้เล่นหนึ่ง ๆ แต่ผู้เล่นมีชื่อเสียงหลายคน เช่น ไมเคิล จอร์แดน หรือ อัลเลน ไอเวอร์สัน ก็มีชื่อในเรื่องการสตีลและนำลูกวิ่งไปทำคะแนน หรือที่เรียกว่า ฟาสต์เบรก (fastbreak)
โดยทั่วไปการ์ดที่มีความคล่องแคล่วว่องไวมักจะทำสตีลได้ดี แต่เซ็นเตอร์บางคน เช่น ฮาคีม โอลาจูวอน (Hakeem Olajuwon) ก็สามารถทำสตีลสูงสุดในทีม และอยู่ในอันดับต้น ๆ ของลีกเอ็นบีเออยู่หลายสมัย
สารบัญ |
[แก้] สถิติเกี่ยวกับสตีลในลีกเอ็นบีเอ
หมายเหตุ: เอ็นบีเอเริ่มจดบันทึกสถิติเกี่ยวกับสตีลในฤดูกาล 1973-74 จึงไม่มีข้อมูลผลงานสตีลของผู้เล่นเก่ง ๆ ก่อนหน้านี้
[แก้] สถิติสูงสุดตลอดอาชีพการเล่น
- จอห์น สต็อกตัน (John Stockton) - 3265 สตีล (19 ฤดูกาล)
- ไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) - 2514 สตีล (15 ฤดูกาล)
- แกรี เพย์ตัน (Gary Payton) - 2331 สตีล (15 ฤดูกาล ปัจจุบันยังเล่นอยู่)
[แก้] สถิติสูงสุดในฤดูกาลเดียว
- อัลวิน รอเบิร์ตสัน (Alvin Robertson) - 301 สตีล (ฤดูกาล 1985-86 กับทีมซานแอนโตนิโอ สเปอรส์)
- ดอน บิวส์ (Don Buse) - 281 สตีล (ฤดูกาล 1976-77 กับทีมอินดีอานา เพเซอรส์)
- ไมเคิลเรย์ ริชาร์ดสัน (Michealray Richardson) - 265 สตีล (ฤดูกาล 1979-80 กับทีมนิวยอร์ก นิกส์)
