มลาบรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

มลาบรี เป็นชื่อภาษา และชื่อชนกลุ่มน้อยพวกหนึ่ง ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย และประเทศลาว ในประเทศไทย นิยมเรียกว่า "ผีตองเหลือง" ปัจจุบันมีประชากรอยู่ประมาณ 300 หรือน้อยกว่านี้ นับเป็นชาวเขาเผ่าหนึ่งในภาคเหนือของประเทศไทย อาศัยใกล้ชายแดนไทยลาว นับเป็นชนเร่ร่อนเก็บของป่าและล่าสัตว์

การวิเคราะห์กลุ่มมลาบรีในทางพันธุกรรม พบว่า พวกเขามีลักษณะเอกพันธุ์ (homogeneous) สูงมาก และไม่มีความหลากหลายของ mtDNA แสดงว่าชาวมลาบรีนั้น ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อ 500-800 ปีที่ผ่านมา จากกลุ่มชนที่อาศัยอยู่เฉพาะกลุ่ม และมีจำนวนน้อยมาก

ภาษามลาบรีนั้นมักจำเป็นเป็นกลุ่มภาษามอญ-เขมร นักภาษาศาสตร์ชื่อ Jørgen Rischel ได้ศึกษาภาษาดังกล่าว และบรรยายถึงลักษณะเฉพาะเอาไว้ในผลงานหลายชิ้นด้วยกัน เขาได้แบ่งภาษานี้ออกเป็น 3 สาขา คือ ที่พูดกันในกลุ่มย่อยในประเทศลาว เดิมเรียก "ยุมบรี" และอีกสองสาขา พูดกันในกลุ่มใหญ่ในประเทศไทย ซึ่งมีความแตกต่างในด้านน้ำเสียง และคำศัพท์

[แก้] ลิงก์ภายนอก และบรรณานุกรม

Hiroki Oota and others, "Recent Origin and Cultural Reversion of a Hunter-Gatherer Group", PLoS biology, 2005 March, volume 3, number 3.
Jørgen Rischel, Minor Mlabri. A Hunter-Gatherer Language of Northern Indochina, 1995, ISBN 87-7289-294-3.
Jørgen Rischel, Pan-dialectal databases: Mlabri, an oral Mon-Khmer language, 2004 May, Lexicography Conference, Chiangmai.
Jørgen Rischel, In what sense is Mlabri a West Khmuic language?
Bryan Watts, MlaBri People - page with photographs of Mlabri people.