นิราศพระยามหานุภาพไปเมืองจีน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นิราศพระยามหานุภาพไปเมืองจีน | |
---|---|
กวี : | พระยามหานุภาพ |
ประเภท : | นิราศ |
คำประพันธ์ : | กลอนนิราศ |
ความยาว : | 372 คำกลอน |
สมัย : | รัตนโกสินทร์ |
ปีที่แต่ง : | ราว พ.ศ. 2324 |
ชื่ออื่น : | นิราศกวางตุ้ง |
ลิขสิทธิ์ : | - |
นิราศพระยามหานุภาพไปเมืองจีน เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า นิราศกวางตุ้ง พระยามหานุภาพแต่งขึ้น เพื่อบันทึกเรื่องราวการเดินทางไปเพื่อเจริญพระราชไมตรีกับพระเจ้ากรุงจีนในขณะนั้น พระจักรพรรดิเฉียนหลง เมื่อปี พ.ศ. 2324 ซึ่งเป็นปลายรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช และยังเป็นการยอพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชด้วย นิราศเรื่องนี้หอพระสมุดวชิรญาณได้ชำระและจัดพิมพ์เป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2462
สารบัญ |
[แก้] ลักษณะการแต่ง
แต่งเป็นกลอนนิราศ มีความยาว 372 คำกลอน
[แก้] เนื้อเรื่อง
เนื้อเรื่องแบ่งออกเป็น 4 ตอน คือ ตอนที่ 1 กล่าวถึงจุดมุ่งหมายของการแต่งนิราศ ชมการจัดขบวนเรือคณะทูต เครื่องราชบรรณาการ พระราชสาสน์ ความอาลัยบ้านเมือง ตอนที่ 2 กล่าวถึงการเดินทางผ่านที่สำคัญต่างๆ จากปากน้ำ ผ่านเขาสามยอด เมืองพุทไธมาส เมืองญวน จนถึงเกาะมาเก๊าเป็นเวลา 33 วัน ตอนที่ 3 กล่าวชมเมืองกวางตุ้งและประเพณีของจีน ตอนที่ 4 เป็นการเดินทางกลับและยอพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช นิราศเรื่องนี้เป็นเพียงการบันทึกเหตุการณ์ ไม่มีการคร่ำครวญถึงคนรัก ผิดกับนิราศเรื่องอื่น
[แก้] ตัวอย่าง
- ชมกำแพงเมืองกวางตุ้ง
- พิศภูมิสถานที่นัคเรศ เป็นขอบเขตอยู่แนวเนินผา
- มีกำแพงสามชั้นกั้นนัครา ล้วนศิลาแลงปรับประดับดี
- อันหอรบนางเรียงที่เรียงเรียบ ไว้ระเบียบป้องกันบุรีศรี
- มีป้อมขวางอยู่กลางชลธี วารีแล่นรอบเป็นขอบขัน
- ชมบ้านเมือง
- อันร้านรายขายของทั้งสองฟาก ประหลาดหลากล้วนทำด้วยฉำฉา
- ประจงเจียนเขียนวาดแล้วชาดทา ที่ตั้งหน้าตรงร้านกระดานทอง
- เป็นวิสัยลูกค้าบรรดาขาย จารึกรายไว้ให้ดูรู้ของ
- ที่กระถางธูปเทียนนั้นเขียนทอง ทั้งเตียงรองหลั่นลดนั้นรจนา
- อันเครื่องร้านที่สำหรับประดับของ ล้วนแก้วแหวนเงินทองนั้นหนักหนา
- แพรพรรณสรรพสิ่งละลานตา ทั้งเสื้อผ้ามุ้งม่านตระการใจ
- ทั้งถ้วยโถโอจานแลจันอับ จะคณนานามนับไปเป็นไหนไหน
- บ้างหาบคอนร่อนขายอุบายไป บ้างเคาะไม้แทนปากก็มากมาย
- ประเพณีการห่อเท้าของผู้หญิงจีน
- อันชมสาวที่ชาวสถลมาศ ไม่อุจาดเหมือนจีนประจำท่า
- อันรูปทรงสรรเสริญจำเริญตา ครั้นพิศเบื้องบาทาก็เสียดาย
- เอาผ้าคาดขึงเหนี่ยวจนเรียวรัด พาวิบัติอินทรีย์ให้มีสลาย
- จะดำเนินมิใคร่ตรงพอทรงกาย ย่อมใช้ชายขายค้ามาให้กิน
สำนวนโวหาร สำนวนกลอนเรียบๆ ใช้ถ้อยคำง่ายๆ บทบรรยายและบทพรรณนาละเอียดและเด่นชัด มีสัมผัสอักษรอย่างกลอนสมัยกรุงศรีอยุธยา แม้ว่าความไพเราะจะไม่เท่ากลอนของสุนทรภู่ แต่ก็สมควรยกย่องพระยามหานุภาพว่าเป็นกวีเขียนนิราศได้ไพเราะคนหนึ่ง
[แก้] คุณค่าของหนังสือ
ในด้านประวัติศาสตร์นิราศเรื่องนี้เป็นวรรณคดีที่มีคุณค่าในการบันทึกเหตุการณ์ต่างๆ ในการเดินทางเพื่อเจริญพระราชไมตรี ตลอดจนการบันทึกเกี่ยวกับการทูตสมัยโบราณ โดยพรรณนาการเดินทางได้อย่างละเอียด ในด้านวรรณคดีพระยามหานุภาพเป็นผู้ริเริ่มการบันทึกเหตุการณ์ และเป็นนิราศที่ใช้ฉากต่างประเทศเป็นเรื่องแรกในวรรณคดีไทย ในด้านสังคม นิราศเรื่องนี้ให้เห็นสภาพของบ้านเมืองของจีนและวัฒนธรรมของจีน ตลอดจนชีวิตความเป็นอยู่ของคนจีนสมัยนั้น