Grb Srbije

From Wikipedia

Grb Republike Srbije

Grb Republike Srbije je dvoglavi beli orao na crvenom štitu poluokruglog oblika sa krunom iznad štita.

Glave orla su oivičene sa po devet pera i okrenuta ka spoljnim stranama štita. Kljunovi dvoglavog belog orla su zlatne boje i široko razjapljeni. Pera na vratovima orla raspoređena su po četiti reda sa sedam pera.

Krila orla su raširena i zajedno sa repom i glavama formiraju krst. Na svakom krilu su četiri reda pera sa sledećim rasporedom: u prvom redu je sedam pera, u drugom redu je devet pera (dva velika i sedam manjih), u trećem redu je sedam pera, u četvrtom redu je sedam pera (četiri velika i tri manja).

Noge orla su raširene po dijagonali štita, a ispod svake kandže nalazi se po jedan krinov cvet zlatne boje. Noge i kandže orla su zlatne boje. Pera na nogama su bele boje i ima ih sedam.

Rep orla je pozicioniran u odnosu na vertikalnu osu štita. U tri reda je raspoređeno po sedam pera.

Vrhovi svih pera na dvoglavom belom orlu su zaobljeni.

Na grudima dvoglavog belog orla nalazi se mali štit polukružnog oblika crvene boje podeljen belim krstom na četiri polja sa po jedim ognjilom u svakom polju. Ognjila su bele boje okrenuta ka spoljnim stranama štita.

Kruna je pozicionirana centralno u odnosu na vertikalnu osu štita i glava orlova. Boja krune je zlatna ukrašena sa četrdeset belih bisera, osam plavih safira i dva crvena rubina. Na vrhu krune se nalazi krst.

[edit] Istorijat grba

Veliki grb Republike Srbije

O državnom grbu Srbije za vrijeme Nemanjića nema pozitivnih podataka. Dvoglavi orao, koga vidimo već na novcima i pečatima Dušanovoga vlastelina Olivera i kasnije Lazarevića i Brankovića, javlja se kao dvoglavi zlatni orao na crvenoni polju s rogovima u kljunu u zbornicima Ulriha Rajhentala (Ulrich Reichental) i Konrada Grinenberga (Konrad Grünenberg) kao grb srpskih despota. U našim domaćim zbornicima i kod Vitezovića-Žefarovića javlja se kao grb Srbije srebrni krst na crvenom polju sa po jednim srebrnim ocilom između krakova krsta. Orbini donosi isti grb sa očilima, okrenutim prema spoljašnosti, i jednoglavim orlom sa krunom u sredini krsta kao grb kralja Vukašina. Zvanično se upotrebljavao ovaj grb u trećoj deceniji 18. vijeka kao dio grba spojene karlovačko-beogradske i kasnije, po oslobođenju Srbije, beogradske mitropolije. Grb karlovačke mitropolije potvrdila je carica Marija Terezija 17/5 1777, a krst sa ocilima proširio se kao sastavni dio različitih grbova i ornamentike duboko u srpski narod. Još danas čini krst sa ocilima dio grba patrijaršije. I u štitu grba srpske Vojvodine od 1848. i 1861. ima srebrni krst na crvenom polju sa po jednim, prema spoljašnosti okrenutim, očilom između krakova krsta.

Državni grb postao je krst sa ocilima za vrijeme kneza Miloša. U čl. 4 Ustava od 1835. opisan je on ovako: Grb narodni srpski predstavlja krst na crvenom polju, a među krakovima krsta po jedno ognjilo okrenuto krstu. Sav grb opasan je zelenim vijencem s desne strane od hrastova, a sa lijeve od maslinova lista.

Sa proglasom kraljevine promijenjen je i srpski državni grb i u čl. 2. Ustava od 21/12 1888 opisan je ovako: Grb je kraljevine Srbije dvoglavi bijeli orao na crvenom štitu s krunom kraljevskom. Vrh obje glave dvoglavoga bijelog orla stoji kruna kraljevska; ispod svake pandže po jedan krinov cvijet. Na prsima mu je grb kneževine Srbije: bijeli krst na crvenom štitu sa po jednim ognjilom u svakom uglu krsta. Sličan je opis grba u Ustavima od 6/4 1901 i 5/6 1903.