Wojciech Kowalczyk

Z Wikipedii

Wojciech Kowalczyk, pseud. Kowal (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie), polski piłkarz, napastnik, kapitan reprezentacji Polski (39 występów, 11 zdobytych bramek), zdobywca 1000 gola dla Polski. Obecnie, na całkowicie amatorskich zasadach, gra w klubie AZS Absolwent UW Warszawa.

Od najmłodszych lat związany z drużynami warszawskimi. Zaczynał w Olimpii, po czym przez kilka lat występował w Polonezie, gdzie zwrócił na siebie uwagę Polonii Warszawa. Ostatecznie jednak w listopadzie 1990 trafił do warszawskiej Legii. Przełomowym wydarzeniem był występ w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów z Sampdorią Genua 20 marca 1991, w którym zdobył dwie bramki, zapewniając Legii awans do półfinału. Wkrótce trafił do reprezentacji Polski, w której zadebiutował 21 sierpnia 1991 w meczu ze Szwecją. W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do hiszpańskiego Betisu Sewilla. Później występował także w hiszpańskim UD Las Palmas (1998-1999), ponownie w Legii (2001) oraz na Cyprze w drużynach Anorthosis Famagusta (2001-2003) oraz APOEL Nikozja (2003-2004). W sezonie 2004/2005 niezwiązany z żadnym klubem. Od początku sezonu 2005/2006 występuje w grającym w rozgrywkach A-klasy klubie AZS Absolwent UW Warszawa (wraz z innym byłym gwiazdorem Legii – Krzysztofem Iwanickim).

Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 136 meczach i zdobył 52 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994. W Anorthosisie Famagusta zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002, a w APOEL Nikozja mistrzostwo Cypru w 2004. W reprezentacji Polski w latach 1991-1999 wystąpił w 39 meczach, zdobył 11 goli.

Uważany za błyskotliwego napastnika, świetnie spisywał się w meczach Legii, jednak nie udało mu się zrobić międzynarodowej kariery. Jako jedną z przyczyn niepowodzeń piłkarza, często wskazuje się alkoholizm. Znany był z niepokornego charakteru. W 1993 po odebraniu Legii tytułu mistrza Polski zrezygnował na pewien czas z występów w drużynie narodowej. Dwukrotnie, w 1996 i 1997 wchodził w ostry konflikt z trenerem kadry narodowej Antonim Piechniczkiem. Uważa się, że najlepiej rozumiał się z trenerem Januszem Wójcikiem, z którym współpracował w olimpijskiej reprezentacji Polski (1991-1992), w Legii (1992-1993) oraz w reprezentacji Polski seniorów (1997-1999).

Wraz z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim napisał książkę Kowal. Prawdziwa historia. Początkowo była dostępna w odcinkach na łamach "Przeglądu sportowego". W całości ukazała została wydana w 2003 roku nakładem wydawnictwa "Zysk i s-ka". Owa ksiązka wzbudziła wiele kontrowersji, gdyż autor niejednokrotnie ukazuje pozasportowe życie wielu swoich kolegów za co, ci się na niego obrazili, jak np. Marek Jóźwiak. Często Kowalczyk na jej stronach obraża też działaczy PZPN-u. Popularnośc piłkarza, bezpośredność, szczerość i jego cięty język spawiły, ze ksiązka była jednym z bestsellerów w 2003 roku.