Wodzowie Dúnedainów
Z Wikipedii
Wodzowie Dúnedainów – fikcyjni władcy ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na ich temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
- W angielskim oryginale – Chieftains of the Dúnedain of the North / Chieftains of the North / Chieftains of the Dúnedain
- Przekład Marii Skibniewskiej – Wodzowie Dúnedainów Północy / wodzowie północy / Wodzowie Dúnedainów
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Naczelnicy Dúnedainów Północy / Naczelnicy Północy / Naczelnicy Dúnedainów
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Wodzowie Dúnedainów Północy / Wodzowie Północy / Wodzowie Dúnedainów
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
WODZOWIE DÚNEDAINÓW
(w nawiasach podano daty sprawowania tej godności; wszystkie dotyczą Trzeciej Ery; znak † oznacza śmierć w gwałtownych okolicznościach)
- Aranarth (1976 – 2106)
- Arahael (2106 – 2177)
- Aranuir (2177 – 2247)
- Aravir (2247 – 2319)
- Aragorn I (2319 – 2327 †)
- Araglas (? – 2455)
- Arahad I (2455 – 2523)
- Aragost (2523 – 2588)
- Aravorn (2588 – 2654)
- Arahad II (2654 – 2719)
- Arassuil (2719 – 2784)
- Arathorn I (2784 – 2848 †)
- Argonui (2848 – 2912)
- Arador (2912 – 2930 †)
- Arathorn II (2930 – 2933 †)
- Aragorn II (2951 – 3019) – od 3019 król Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru Arnoru i Gondoru
Wodzowie Dúnedainów byli kontynuatorami rodu królów Arthedainu, Linii Północnej, której protoplastą był Isildur. Tytuł Wodza pierwszy przybrał Aranarth (po śmierci swego ojca Arvedui, ostatniego władcy Arthedainu), ponieważ cały obszar dawnego Arnoru był spustoszony, a Dúnedainowie ulegli rozproszeniu i bylo ich stosunkowo niewielu. Wszyscy kolejni Wodzowie nie zrezygnowali jednak z dawnych roszczeń do władzy nad całym Północnym Królestwem (pamiętali również o tym że mają prawa do tronu Gondoru). Wyrazem tego było utrzymanie tradycji w nadawaniu imion, które zawsze rozpoczynał przedrostek Ar(a) – królewski[1]. Ostatni Wódz, Aragorn II, walczył w Wojnie o Pierścień i po pokonaniu Saurona zjednoczył na nowo Arnor i Gondor.
Wszyscy następcy Aranartha dowodzili Strażnikami Północy. Posiadali też moc uzdrawiania ludzi. Jako potomkowie Elendila mieli prawo do korzystania z palantírów. Dziedzictwo ich rodu (Elendilmir, resztki Narsila, berło Annúminas i pierścień Barahira) przechowywane było przez Elronda w Rivendell. Tam też wychowywali się wszyscy synowie Wodzów, począwszy od Arahaela.
Istnieni linii Wodzów utrzymywane było w tajemnicy, z obawy przed Sauronem.
Ich pełen tytuł brzmiał Wodzowie Dúnedainów Północy.
Zwano ich też Wodzami Północy.
