Wleń

Położone w dolinie Bobru, u podnóża jednego z najstarszych murowanych zamków na Śląsku - zamek Wleń. Tuż pod zamczyskiem znajduje się kompleks pałacowy. Zamek był zamkiem kasztelańskim, najstarsze fragmenty murów pochodzą z XII i XIII wieku.

Prawa miejskie osadzie nadał książę śląski Henryk Brodaty w roku 1214. Proces kształtowania ówczesnych osad w miastach był długotrwały, mijały nieraz lata zachodzących przemian. Lata 1278 - 1368 były okresem intensywnego rozwoju miasta. Wleń uzyskuje liczne przywileje jak: prawo bicia złotych i srebrnych monet, prawo handlu suknem, pobieranie cła pieszego, prawo targu solą oraz prawo mili. Były to czasy rządów Bolka l, Bernarda Świdnickiego, Henryka Jaworskiego i Bolka II. Powstawały nowe budynki użyteczności publicznej jak: ratusz, łaźnia miejska oraz domy bogatych patrycjuszy miejskich. Następne lata były czasami powolnego upadku znaczenia miasta. Dynamicznie rozwijająca się Jelenia Góra oraz pobliski Lwówek zdominowały handel i rzemiosło na tym terenie. W następnych latach trwające ruchy religijne, zarazy, liczne powodzie i pożary poważnie rujnowały miasto. W roku 1813 w czasie trwania bitwy nad Bobrem, między wojskami Napoleona a generała Kajzerowem miasto prawie doszczętnie spłonęło. Dopiero lata XX wieku przyniosły spokój. Odbudowano rynek, harmonizując starą i nową architekturę. Wykorzystano panujące tu warunki mikroklimatyczne, które przyczyniły się do uznania Wlenia jako miejscowość uzdrowiskowo-wypoczynkową. Znajdujące się na terenie miasta pięknie położone nad Bobrem Sanatorium Rehabilitacyjne świadczy usługi w zakresie balneologicznym.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 1902 mieszkańców.