Wincenty Kiełbasa

Z Wikipedii

Wincenty Kiełbasa herbu Nałęcz (ur. ok. 1425 - zm. 7 listopada 1478), biskup chełmiński, biskup nominat warmiński, sekretarz królewski.

Studiował na Uniwersytecie w Krakowie oraz na uczelniach niemieckich (prawdopodobnie). Zgromadził kilka godności kościelnych, był kanonikiem gnieźnieńskim, poznańskim i krakowskim oraz prepozytem wiślickim. Zaliczał się do grona sekretarzy króla Kazimierza Jagiellończyka; uczestniczył w rokowaniach pokojowych kończących wojnę trzynastoletnią.

W 1466 otrzymał nominację na biskupa chełmińskiego (od króla Polski) oraz pomezańskiego (od wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego). Udał się do Rzymu, aby uzyskać zatwierdzenie papieskie (otrzymał je 1 kwietnia 1467); przyjął w Rzymie sakrę biskupią (18 kwietnia 1467). Wincenty Kiełbasa, jako biskup chełmiński, rezydował na zamku w mieście Lubawa.

W 1467, po śmierci biskupa warmińskiego Pawła Legendorfa, kapituła warmińska wybrała w jego miejsce Mikołaja Tungena. Wyboru tego nie uznał Kazimierz Jagiellończyk, wyznaczając na następcę Legendorfa Wincentego Kiełbasę. Kiełbasa objął rządy w diecezji, jednak ostatecznie to Tungen został zatwierdzony na warmińskiej stolicy biskupiej przez papieża; Kiełbasa pod karą ekskomuniki zrezygnował z roszczeń.

Był pierwszym polskim biskupem diecezji chełmińskiej (poprzedni biskupi tej diecezji należeli do zakonu krzyżackiego). Mimo iż Wincenty Kiełbasa rzadko przebywał w diecezji, doprowadził do jej uniezależnienia od zakonu krzyżackiego. Cieszył się uznaniem jako dyplomata.

Poprzednik Jan III Marienau

Biskup chełmiński 1457-1479

Następca Stefan z Niborka