William Bateson
Z Wikipedii
William Bateson (ur. 8 sierpnia 1861 w Whitby, zm. 8 lutego 1926) — brytyjski genetyk, który jako pierwszy użył określenia genetyka w stosunku do badań nad dziedziczeniem.
Skończył Rugby School, a potem studiował w St John's College w Cambridge. Bateson spopularyzował prace Mendla wśród angielsko-języcznych badaczy. Był żywym uczestnikiem dyskusji z naukowcami, którzy zajmowali się biometrią, takimi jak Walter Frank Raphael Weldon i Karl Pearson. Sądzili oni, że prawa Mendla nie mają charakteru ogólnego, a ewolucja zachodzi w sposób ciągły. Kontrowersje te zostały roztrzygnięte wraz ze sformuowaniem syntetycznej teorii ewolucji[1].
Bateson jako pierwszy zasugerował stosowanie słowa genetyka (od greckiego genno γεννώ= urodzić), aby opisać sudia dotyczące dziedziczenia oraz różnorodności. Propozycję tę przedstawił w liście do Adama Sedgwic'a, datowanym na 18 kwietnia 1905 roku. Publicznie Bateson pierwszy raz posłużył się terminem "genetyka" podczas Trzeciej Międzynarodowej Konferencji Genetyki odbywającej się w Londynie w roku 1906. Trzy lata później Wilhelm Johannsen posłużył się słowem "gen", aby opisać najmniejszą jednostkę informacji dziedzicznej. Również pojęcie fenotypu pojawiło się wcześniej. Bateson wraz z Reginaldem Punnettem odkryli zjawisko sprzężenia genów.
Znany antropolog Gregory Bateson był jego synem.
[edytuj] Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Punnett i Bateson (en)
- Opposition to Bateson Dokumenty dotyczące Batesona na stronach Donalda Forsdyke (en)
