Wielkie Księstwo Toskanii
Z Wikipedii
Wielkie Księstwo Toskanii - historyczne państwo na terenie Toskanii, powstałe w XVI wieku.
Państwo powstało w 1531, kiedy ród Medyceuszy objął pełnię władzy w Republice Florencji i ogłosił powstanie Księstwa Florencji. Po zajęciu Republiki Sieny w 1557, nazwę państwa w 1569 zmieniono oficjalnie na Wielkie Księstwo Toskanii. Po wygaśnięciu rodu Medyceuszy w 1737 władza przeszła w ręce dynastii habsbursko-lotaryńskiej, co związało kraj z Austrią.
Po podbiciu kraju przez Napoleona Bonaparte w 1801 na terenie Toskanii utworzono Królestwo Etrurii. W latach 1807-1809 Toskania była częścią Francji. W 1809 Wielkie Księstwo Toskanii wydzielono Elizie Bonaparte, zaś w 1814 na tron powróciła dynastia habsbursko-lotaryńskia. W 1860 kraj został przyłączony do Włoch.
Spis treści |
[edytuj] Książęta Florencji
- Alessandro de' Medici 1531-1537
- Cosimo I de' Medici 1537-1569
[edytuj] Wielcy Książęta Toskanii
[edytuj] Dynastia Medyceuszy
- Cosimo I de' Medici 1569-1574
- Francesco I de' Medici 1574-1587
- Ferdinando I de' Medici 1587-1609
- Cosimo II de' Medici 1609-1621
- Ferdinando II de' Medici 1621-1670
- Cosimo III de' Medici 1670-1723
- Gian Gastone de' Medici 1723-1737
[edytuj] Dynastia Habsbursko-Lotaryńska
- Franciszek I Lotaryński 1737-1765
- Piotr Leopold 1765-1790
- Ferdynand III 1790-1801
- 1801-1807 Królestwo Etrurii, 1807-1809 część Francji
[edytuj] Dynastia Bonaparte
- Eliza Bonaparte 1809-1814
[edytuj] Dynastia Habsbursko-Lotaryńska
- Ferdynand III 1814-1824
- Leopold II 1848-1849
- republika 1848-1849
- Leopold II 1849-1859
- Ferdynand IV 1859-1860
