Układ Brukselski
Z Wikipedii
Układ Brukselski (ang. Treaty of Economic, Social, and Cultural Collaboration and Collective Self-defense) to składająca się z 10 artykułów umowa międzynarodowa, podpisana 17 marca 1948 między Wielką Brytanią, Belgią, Francją, Holandią i Luksemburgiem. Stanowił on podstawę dla Paktu Północnoatlantyckiego, powstania Unii Zachodnioeuropejskiej. Dotyczył kwestii wspólnego bezpieczeństwa, oraz współpracy ekonomicznej. Stanowi rozwinięcie Układu Dunkierskiego, podpisanego w 4 marca 1947 między Francją a Wielką Brytanią w świetle rosnącego zagrożenia ze strony Związku Radzieckiego. Po puczu w Pradze w lutym 1948, sygnatariusze Paktu Dunkierskiego uznali, że ich umowę należy rozwinąć. Poza Francją i Anglią do podpisania Układu Brukselskiego zaproszono więc Belgię, Holandię, i Luksemburg.