Teodozjusz I Wielki

Z Wikipedii

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.

Teodozjusz I Wielki, Flavius Theodosius, Theodosius I (ur. w grudniu 345, zm. 17 stycznia 395) – cesarze bizantyjscy ostatni cesarz całego imperium rzymskiego. Z pierwszą żoną, Aelią Flacyllą, miał synów Arkadiusza i Honoriusza oraz córkę Pulcherię. Po śmierci żony w 386 r. Teodozjusz ożenił się z Gallą – siostrą Walentyniana II, z którą miał córkę Gallę Placydię.

1 maja 381 r. zwołał w Konstantynopolu Sobór Konstantynopolitański I. W 392 roku (niektóre źródła podają 380 oraz 395 rok) zakazał wyznawania innych religii niż chrześcijaństwo, podnosząc je do rangi religii państwowej. Zakazał organizacji starożytnych igrzysk olimpijskich (393), uznając je za relikt pogaństwa. Podzielił Imperium Romanum na wschodnie – greckie i zachodnie – łacińsko-romańskie, w 395 r.

 To jest tylko zalążek artykułu  biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Teodozjusz I Wielki

Poprzednik Walens

Cesarz rzymski (współrządy z Gracjanem, Walentynianem II, Honoriuszem i Arkadiuszem) 379 - 395

Następca Honoriusz i Arkadiusz