Targowiska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Targowiska
Województwo	podkarpackie
Powiat	krośnieński
Gmina	Miejsce Piastowe
Powierzchnia	11,75 km²
Położenie	49° 38' N 21° 50' E
Wysokość	290-310 m n.p.m.
Populacja (2006) - liczba ludności	2250
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Kod pocztowy	38-423
Tablice rejestracyjne	RKR

Targowiska – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Miejsce Piastowe.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

[edytuj] Geografia

Miejscowość leży w dolinie potoku Olszyny. Osada niegdyś rozbudowana była wokół jeziorka, które dziś już nie istnieje.

[edytuj] Historia

Najstarsze ślady bytowania człowieka na terenach dzisiejszej wsi sięgają czasów neolitu. Natrafiono tu także na znaleziska z epoki brązu, okresu rzymskiego i wczesnego średniowiecza.

Dzisiejsza osada po raz pierwszy wzmiankowana jest w dokumentach króla Kazimierza Wielkiego z 1365 roku. Była to osada handlowa o charakterze miejskim, określana jako oppidum – miasteczko. Wieś stanowiła własność królewską.

W 1884 roku, po wybudowaniu linii kolei transwersalnej, w Targowiskach zbudowana została stacja kolejowa, która do lat 60. XX wieku nazywana była stacją Iwonicz (tu bowiem wysiadali kuracjusze jadący na leczenie do iwonickiego uzdrowiska). We wsi rozwinęły się w tym czasie usługi dorożkarskie, powstała restauracja i mały hotelik.

W dwudziestoleciu międzywojennym, na północnym obrzeżu, powstało lotnisko zapasowe dla lotniska krośnieńskiego.

W latach okupacji niemieckiej we wsi stacjonował oddział Luftwaffe, który ochraniał rozbudowane przez Niemców lotnisko – startowały z niego niemieckie bombowce na front wschodni. Na tym też to lotnisku w 1997 roku wylądował śmigłowiec z papieżem Janem Pawłem II, z którego to ojciec święty udał się z wizytą do Dukli i Krosna.

[edytuj] Zabytki

Kościół w Targowiskach

Dwór w Targowiskach

Kościół parafialny pw. św. Małgorzaty zbudowany w latach 1736-1740. Do budowy użyto drewna z rozbiórki starszej świątyni (na ścianach zachowane ślady późnośredniowiecznych zacheuszy). W II poł. XIX w. został rozbudowany (dobudowano kaplicę, przedłużono nawy). W latach 80. XX w. przeprowadzono gruntowny remont kościoła dokonując znacznego przekształcenia budowli. Wnętrze pokryto iluzjonistyczną polichromią z 1897 r. autorstwa Jana Tabińskiego. Polichromia kaplicy jest autorstwa Władysława Lisowskiego (1928).
Stary drewniany dwór z XVII w. – znajduje się w rozległym parku ze stawami. Niegdyś był to dwór obronny, nazywany twierdzą, wzniesiony na skarpie otoczony stawami.
Liczne są kapliczki i figury przydrożne, pochodzące z końca XIX i XX wieku.