Tar-Ancalimon

Z Wikipedii

Tar-Ancalimon – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologia Śródziemia.

Krótka wzmianka o nim znajduje się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni. Więcej informacji na jego temat można znaleźć w Silmarillionie i Niedokończonych opowieściach.

Postać ta nie występuje w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Tar-Ancalimon
• Przekład Marii Skibniewskiej – Tar-Ancalimon (Ankalimon)^[1]
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Tar-Ankalimon
• Przekład Marii i Cezarego Frąców– Tar-Ancalimon

Tar-Ancalimon (ur. 1986 rok Drugiej Ery – zm. 2386 rok Drugiej Ery) – Dúnadan, dwunasty król (czternasty władca) Númenoru^[2]. Był synem Tar-Atanamira. Na tron wstąpił w 2221 roku. Panował do końca swego życia, przez 156 lat. Podobnie jak ojciec, był władcą dumnym i chciwym. Za jego rządów nastąpił podział wśród Númenorejczyków na dwa, antagonistyczne stronnictwa. Pierwsze z nich, Ludzie Króla, było wrogo nastawione do Eldarów i Valarów. Natomiast drugie, Wierni, dalej kultywowali przyjaźń z elfami i żywili szacunek dla Władców Zachodu. W czasach Tar-Ancalimona wielu mieszkańców wyspy zaprzestało posługiwać się językami elfów (quenya i sindarinem), używane jednak nadal były na dworze królewskim, bowiem nie chciano łamać starej tradycji, z obawy przed sprowadzeniem nieszczęścia. Za rządów tego monarchy zaczęły powstawać pierwsze, wielkie osiedla númenorejskie na wybrzeżach Śródziemia, takie jak Umbar czy Pelargir. Dúnedainowie ściągali z tych ziem wielkie haracze. Następcą Ancalimona był Tar-Telemmaitë.

Imię Ancalimon (tak jak przedrostek Tar^[3]) pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Wielkie światło.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
2. ↑ Silmarillion (tekst Akallabeth) podaje, iż Tar-Ancalimon był czternastym królem wyspy.
3. ↑ Przedrostek Tar znaczy w tej mowie Szlachetny, Wysoki. Dodawano go do imion królów i królowych dopiero po objęciu przez nich berła.