Tar-Alcarin
Z Wikipedii
Tar-Alcarin – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Krótka wzmianka o nim znajduje się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni. Więcej informacji na jego temat można znaleźć w Niedokończonych opowieściach.
Postać ta nie występuje się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Tar-Alcarin
- Przekład Marii Skibniewskiej – Tar-Alcarin (Alkarin)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Tar-Alcarin
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Tar-Alcarin
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Tar-Alcarin (ur. 2406 rok Drugiej Ery – zm. 2737 rok Drugiej Ery) – Dúnadan, czternasty król (siedemnasty władca) Númenoru. Był synem królowej Tar-Vanimeldë i Herucalma. Tron objął dopiero w 2657 roku, gdyż wcześniej to ojciec (po śmierci małżonki w 2637) zagarnął berło, które już wtedy należało się Alcarinowi. Panował do końca swego życia, przez 80 lat. Jego następcą był Tar-Calmacil.
Imię Alcarin (jak i przedrostek Tar[2]) pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Sławny, Okryty chwałą.
Poprzednik Tar-Vanimeldë po niej uzurpacja Herucalma |
Królowie Númenoru | Następca Tar-Calmacil |