Tannenberg-Denkmal

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Tannenberg-Denkmal - monument koło Olsztynka wybudowany w latach 1924–1927 dla upamiętnienia bitwy pod Tannenbergiem, istniał do 1945 roku.

[edytuj] Architektura budowli

Forma architektoniczna budowli przypominać miała w założeniu twórców krąg bloków kamiennych ze Stonehenge, uważany za starogermańskie miejsce kultu. Autorami projektu byli berlińscy architekci Walter i Johannes Krügerowie. Odpowiednik „starogermańskich“ bloków kamiennych ze Stonehenge było osiem dwudziestometrowych wież połączonych murami i ustawionych tak, iż całość tworzyła okrąg. Do budowy użyto czerwonej cegły - materiał ten wywoływać miał skojarzenia z warowniami krzyżackimi. Każda z wież miała swój temat przewodni - np. wieża sztandarowa, żołnierska i generalska. Zniszczenia pierwszej wojny światowej upamiętniały wykute w granicie herby czternastu miast wschodniopruskich, które najbardziej ucierpiały w jej wyniku. Między monumentem a pobliskim Olsztynkiem powstał park o powierzchni 7,5 ha.

[edytuj] Krypta Hindenburga

Serce monumentu stanowiła krypta, w której pochowano dwudziestu nieznanych żołnierzy. Po śmierci Paula von Hindenburga - zwycięzcy bitwy pod Tannenbergiem i prezydenta Rzeszy - prochy ich przeniesiono do dwóch krypt bocznych, by zwolnić miejsce dla sarkofagów Hindenburga i jego małżonki. Kryptę tę nazywano od tej pory jego imieniem. Pogrzeb Hindenburga odbył się w dniu 7 sierpnia 1934 roku w obecności Adolfa Hitlera. W styczniu 1945 roku wycofujące się wojska niemieckie wysadziły monument w powietrze, aby uchronić go przed zbezczeszczeniem przez wroga. Trumny Hindenburga i jego małżonki ewakuowano uprzednio drogą morską na statku Emden.