Stanisław Witkiewicz
Z Wikipedii
Stanisław Witkiewicz, (ur. 8 maja 1851 w Poszawsz na Żmudzi, zm. 5 września 1915 w Lovranie w Chorwacji), polski malarz, architekt, pisarz i teoretyk sztuki, promotor Zakopanego i stylu zakopiańskiego. Studiował w Petersburgu (1869-1871) i Monachium (1872-1875). Po powrocie do kraju współpracował z "Wędrowcem" oraz zajmował się krytyką artystyczną tworząc jej nowoczesne podstawy. W 1890 roku osiadł w Zakopanem, gdzie zafascynowany tamtejszą sztuką ludową stworzył teorię stylu zakopiańskiego projektując architekturę i wnętrza zakopiańskich willi "Koliba" Gnatowskich, "Pod Jedlami" Pawlikowskich, "Pepita" (później "Łada") Chrostowskiego, "Korwinówka", "Zofiówka" i innych. Był projektantem kaplicy Najświętszego Serca Jezusowego w Jaszczurówce koło Zakopanego.Za swą działalność na rzecz miasta został mianowany pierwszym honorowym obywatelem Zakopanego i tu też został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku. Autor książki Na przełęczy powstałej w 1891 r. nazywanej Ewangelią Tatr.
W malarstwie był teoretykiem realizmu, w praktyce malując przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i sceny z powstania 1863 roku. Autor wielu impresjonistycznych obrazów m.in. :
- Czarny Staw - kurniawa
- Wiatr halny
- Zachód słońca na morzu
- Mgła wiosenna
- Pejzaż zimowy w Tatrach
- Owce we mgle
Syn Ignacego - powstańca listopadowego i Elwiry z Szemiothów. Ojciec Witkacego. Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Nieczuja.