Spójnik
Z Wikipedii
Spójnik to nieodmienna część mowy. Spójnikami są wyrazy łączące słowa, dwie jednorodne części zdania lub wyrażenia.
W języku polskim wyróżniamy
- spójniki współrzędne (parataktyczne):
- łączne (a, i, też, także, albo, czyli, tudzież, jak oto, mianowicie)
- rozłączne (albo, czy, lub)
- przeciwstawne (a, aczkolwiek, ale, jednak, jednakże, lecz, wszakże)
- wynikowe (więc, toteż, zatem, dlatego, przeto)
- spójniki podrzędne (hipotaktyczne): choć, żeby, że, jeżeli
Przy spójnikach współrzędnych:
- przed łącznymi i rozłącznymi NIE STOSUJEMY PRZECINKA, chyba że dany spójnik się powtarza,
- przed przeciwstawnymi i wynikowymi STOSUJEMY PRZECINEK.
Problem stanowi spójnik "a", który może być stosowany w dwóch funkcjach i od tego zależy czy należy postawić przecinek, czy też nie.
Przed wszystkimi spójnikami podrzędnymi ZAWSZE STOSUJEMY PRZECINEK
Związek, który zachodzi pomiędzy jednorodnymi częściami zdania może być następujący: albo tworzy między nimi pewną łączność, albo wzajemnie je sobie przeciwstawia.
Przykład związku łącznego: Chłopcy i dziewczęta wzięli się za ręce.
Przykład związku przeciwstawnego: Ona jest zdolna, ale nie chce jej się uczyć.