Sojuz 26
Z Wikipedii
Dane misji | |
---|---|
Nazwa misji | Sojuz 26 |
Kod wywoławczy | Tajmir |
Załoga (start) | Jurij Romanienko (1), Gieorgij Grieczko (2) |
Dublerzy (start) | Władimir Kowalonok (2), Aleksandr Iwanczenkow (1) |
Załoga (lądowanie) | Władimir Dżanibekow (1), Oleg Makarow (3) |
Start | 10 grudnia 1977 01:18:40 UTC Bajkonur kompleks 1 |
Lądowanie | 16 stycznia 1978 11:24:58 UTC 265 km W od Celinogradu |
Czas trwania misji | 37 d, 10 h, 6 min, 18 s |
Orbit | 1522 |
Parametry lotu | |
Masa statku | 6800 kg |
Perygeum | 193 km |
Apogeum | 246 km |
Kąt nachylenia orbity | 51,65° |
Sojuz 26 to radziecki pojazd kosmiczny, który jako pierwszy udanie połączył się ze stacją Salut 6 i rozpoczął niemalże stałą rosyjską obecność w kosmosie. Podczas lotu pobito szereg rekordów i dokonano pierwszego w historii połączenia na orbicie trzech pojazdów.
Start wyznaczono na ryzykowny okres. Pojazd wystrzelono w najwcześniejszym możliwym terminie po porażce lotu Sojuza 25. Załoga musiała pozostać w przestrzeni kosmicznej przez zimę, przy bardzo ciężkich warunkach atmosferycznych, utrudniających łączność i ewentualną ewakuację.
Pierwszym zadaniem załogi było wykonanie spaceru kosmicznego, aby sprawdzić stan portu dokowania, z którym nie mógł połączyć się Sojuz 25. Spacer wykonano w 9 dniu lotu – był to pierwszy radziecki spacer kosmiczny od 1969 r. i wykorzystano w nim po raz pierwszy skafandry Orłan, nadal wykorzystywane na pokładzie stacji ISS.
Podczas spaceru Grieczko miał kamerę telewizyjną, a zdjęcia z jego pracy przekazywano na Ziemię. W trakcie trwającego godzinę i dwadzieścia osiem minut spaceru doszło do wypadku, który mógł według niektórych źródeł doprowadzić do pierwszego śmiertelnego wypadku podczas wyjścia w kosmos – Romanenko nie zapiął uprzęży bezpieczeństwa w śluzie powietrznej i po otwarciu włazu zaczął odpływać od stacji. Grieczko zdołał złapać go za pas i wciągnąć do środka. Sam Greczko zaprzeczał jednak, jakoby Romanenko był w poważnym niebezpieczeństwie – był ze stacją połączony kablem zasilającym, który powinien zapobiec odpłynięciu zbyt daleko od stacji.
Kontrola drugiego portu dokowania otwarła drogę dla startu w nowym roku pojazdu Sojuz 27 z Władimirem Dżanibekowem i Olegiem Makarowem na pokładzie. Pojazdy połączyły się 11 stycznia 1978 – po raz pierwszy na orbicie połączyły się trzy pojazdy. Nowa załoga spędziła na pokładzie stacji 5 dni i powróciła na pokładzie Sojuza 26.
Poprzednia misja Sojuz 25 |
Program Sojuz Sojuz 26 |
Następna misja Sojuz 27 |