S-13
Z Wikipedii
Radziecki okręt podwodny dowodzony przez komandora podporucznika Aleksandra Iwanowicza Marinesko.
W dniu 9 listopada 1944 r. S-13 pod dowództwem Marinesko zatopiła (przy pomocy dział pokładowych - nie torped) niemiecki statek „Siegfreieda” o wyporności 536 BRT.
30 stycznia 1945 okręt napotkał i storpedował na północ od Łeby niemiecki statek MS Wilhelm Gustloff, wywożący uchodźców niemieckich z Prus Wschodnich. Ze statkiem utonęło, według różnych szacunków, od 6000 do 9000 niemieckich cywilów, marynarzy i żołnierzy, przez co jego zatopienie stało się jedną z największych, a według niektórych największą katastrofą w dziejach żeglugi.
W dalszym ciągu tego samego rejsu, 10 lutego 1945 S-13 storpedował i zatopił u polskich wybrzeży transportowiec MS Steuben. Z około 4300 osób (żołnierzy, lekarzy, pielęgniarek i cywilów) uratowano jedynie 600.
[edytuj] Dane
- wyporność:
- nawodna: 840 ton
- podwodna: 1070 ton
- długość: 77,8 m
- silniki:
- wysokoprężne: 4000 KM
- elektryczne: 1100 KM
- prędkość maksymalna:
- nawodna: 19,5 węzłów
- podwodna: 9 węzłów
- uzbrojenie:
- wyrzutnie torpedowe: 6
- zapas torped: 12
- działa kalibru:
- 100 mm: 1
- 45 mm: 1
- załoga: 50