Rzeczpospolita Trojga Narodów
Z Wikipedii
Rzeczpospolita Trojga Narodów - idea polityczna zakładająca stworzenie Rzeczypospolitej Polsko-Litewsko-Kozackiej lub Polsko-Litewsko-Rosyjskiej. Pierwszy raz rzucona podczas interregnum po śmierci ostatniego z Jagiellonów, Zygmunta II Augusta w 1572, ostatni raz zaproponowana przez ostatniego z królów Polskich, Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Istniały dwa podstawowe warianty Rzeczypospolitej Trojga Narodów: jeden odnoszący się do unii Rzeczypospolitej Obojga Narodów z Moskwą, drugi z Kozaczyzną. Wariant pierwszy był najbliżej realizacji podczas Dymitriad, gdy Władysław IV Waza został w 1610 r. koronowany na cara moskiewskiego. Wariant drugi z kolei był bliski realizacji w 1658 r., po uchwaleniu ugody hadziackiej. Pierwszy niezrealizowany z powodu błędnej polityki jego ojca wobec narodu rosyjskiego, który chętnie ofiarował koronę jego synowi, ale ten chciał ją dla siebie. Drugi, z prostego powodu – podjęto tę kwestię zbyt późno, by móc ją zrealizować. Warto wspomnieć, że traktat ten tworzący osobne Księstwo Ruskie, o podobnych prawach jak te które miała Litwa, był już podpisany, lecz ponowny wybuch wojny polsko-rosyjskiej w 1658 r. i upadek nastawionego propolsko Iwana Wyhowskiego, uniemożliwiły realizację tej umowy. Do idei tej powrócono w czasie powstania styczniowego, bezskutecznie próbując wywołać powstanie na ziemiach ruskich.
