Rondo (muzyka)
Z Wikipedii
Rondo (fr. rondeau) - instrumentalna forma muzyczna. Jedna z najstarszych lecz do dziś używana. Twórcą formy jest Francois Couperin.
Po raz pierwszy rondo wymienia w swym traktacie o muzyce Johannes de Grocheo. Była to ludowa forma taneczno-wokalna znana we Francji. Stałe fragmenty (refren) przeplatane były zmiennymi kupletami. W praktyce polegało to na gromadnym tańcu i śpiewie wielu par (rondo właściwe), po czym na czoło wysuwała się jedna para tańcząc solowo i śpiewając przyśpiewki (kuplet).
Do muzyki instrumentalnej rondo weszło jako forma samodzielna lub jako część większego utworu - jako końcowa część sonaty, koncertu lub symfonii.
Pierwsze ronda miały strukturę podobną do pieśni trzyczęściowej: refren - kuplet - refren (A B A). Pierwotne rondo instrumentalne miało strukturę A B C A + coda. Z czasem rondo się rozbudowało i u klasyków przyjęło "wielką formę ronda" A B A C A B A.
Znane ronda:
- Francois Couperin - Ronda
- Ludwig van Beethoven - Rondo z Sonaty C-dur op.24
- Fryderyk Chopin - Rondo Es-dur op.16
- Wolfgang Amadeusz Mozart- Rondo-Presto z Koncertu fortepianowego no. 9 "Jeunehomme" KV 271, Rondo koncetrtowe A-dur KV 386, Rondo koncertowe D-dur KV 382