Radków
Z Wikipedii
Radków | |||
|
|||
Województwo | dolnośląskie | ||
Powiat | kłodzki | ||
Gmina - rodzaj |
Radków miejsko-wiejska |
||
Burmistrz | Jan Karol Bednarczyk | ||
Powierzchnia | 15,07 km² | ||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
2508 166,4 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
74 | ||
Kod pocztowy | 57-420 | ||
TERC10 (TERYT) |
5020108124 | ||
Urząd miejski3
Rynek 157-420 Radków tel. 74 873-50-00; faks 74 873-50-15 |
Radków (niem. Wünschelburg) – miasto i siedziba gminy miejsko-wiejskiej Radków, w powiecie kłodzkim (województwo dolnośląskie), położone u podnóża Szczelińców w Górach Stołowych. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego.
Spis treści |
[edytuj] Dane ogólne
- Powierzchnia: 15,07 km²
- Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 2508 mieszkańców.
Ośrodek turystyczny; kamieniołom i zakłady kamieniarskie, drobny przemysł. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 387, na odcinku Radków – Kudowa zwana Szosą Stu Zakrętów. W latach 1903-1999 dochodziła tu linia kolejowa ze Ścinawki Średniej, obecnie tory rozebrane są na całym tym odcinku.
[edytuj] Historia
Radków wzmiankowany był już w 1290 r. jako Wünschelburg, a prawa miejskie uzyskał ok. 1320 r. Miasto było ośrodkiem produkcji rzemieślniczej, świadczą o tym występujące tutaj w XIV w. ławy chlebowe, mięsne i obuwnicze. W Radkowie było też młynarstwo, piwowarstwo i sukiennictwo. Na przełomie XIV i XV w. ustalił się ostatecznie kształt Radkowa, który niewiele się zmienił do dzisiaj. W tym czasie wybudowano mury obronne wokół miasta, a w latach 1571-1580 kościół św. Doroty. W 1545 r. w mieście wybuchł groźny pożar, który strawił większą część Radkowa. Wojny w XVII i XVIII w. spowodowały upadek znaczenia miasta. Ożywienie gospodarcze miasta nastąpiło dopiero pod koniec XIX w., kiedy uruchomiono warsztaty tkactwa lnianego. W 1895 r. uruchomiono pobór kamieni piaskowca, którego wydobycie zwielokrotniono już w 1903 r. po wybudowaniu linii kolejowej. W roku 1925 zaczęła działalność poczta, oraz niewielkie fabryczki przemysłu drzewnego, spożywczego, włókienniczego i metalowego.
[edytuj] Zabytki
- renesansowy ratusz z 1545 r., przebudowany po 1738 r.
- kościół ewangelicki św. Doroty z XVI, XVIII w.
- kościół pomocniczy św. Andrzeja z 1905 r.
- 400 letnia lipa ścięta z powodów bezpieczeństwa w 2003 r.
- wiele zabytkowych kamienic w rynku