Ríana (matka Tuora)
Z Wikipedii
Ríana – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie i Niedokończonych opowieściach.
- W angielskim oryginale – Rían
- Przekład Marii Skibniewskiej – Riana
- Przekład Pauliny Braiter i Agnieszki Sylwanowicz – Ríana
- Przekład Radosława Kota – Riana
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Ríana (ur.? rok Pierwszej Ery – zm. 473 rok Pierwszej Ery)[1] – kobieta z ludu Edainów, wywodząca się z Pierwszego Rodu. Była córką Belegunda. Żyła w Ladros do czasów bitwy Dagor Bragollach (455 rok). Po tej straszliwej klęsce, opuściła Dorthonion, wraz z garstką uciekinierów po wodzą Emeldiry. Osiadła, podobnie jak część z nich w Dor-lóminie. Była osobą łagodnego serca, kochającą przyrodę. Nie lubiła ani wojny, ani polowań. W 473 roku poślubiła Huora, syna Galdora. Tylko przez dwa miesiące żyła z nim w szczęśliwym małżeństwie, bowiem Huor wyruszył na bitwę Nirnaeth Arnoediad i już nie wrócił. Dręczona niepokojem o męża, uległa szaleństwu i uciekła do puszczy. Od śmierci została ocalona przez grupę Elfów Szarych z Gór Mithrimu. W ich gościnie Ríana urodziła syna, Tuora i poprosiła gospodarzy, by nim się zaopiekowali. Wypowiedziała przy tym prorocze słowa – (...) przeczuwam, że za jego sprawą dobro spotka zarówno elfy, jak i ludzi[2]. Dowiedziawszy się, że Huor zginął i został pogrzebany w kurhanie Haudh-en-Ndengin, opuściła Hithlum. Przemierzyła całą równinę Anfauglith, dotarła do kurhanu i położywszy się na nim zmarła.
Imię Ríana pochodzi z języka sindarin.
