Podwójna helisa
Z Wikipedii
Podwójna helisa, podwójna spirala - model struktury DNA w postaci podwójnej helisy zaproponowany w 1953 przez Jamesa D. Watsona i Francisa H. C. Cricka, za który w 1962 roku zostali uhonorowani Nagrodą Nobla z dziedziny medycyny i fizjologii. Praca została opublikowana dnia 25 kwietnia 1953 roku w jednym z najbardziej prestiżowych czasopism naukowych Nature.
Podwójna helisa stanowi podstawowy element struktury przestrzennej cząsteczki DNA. Składa się z dwóch łańcuchów polinukleotydowych, które biegną w przeciwnych kierunkach i owijają się wokół wspólnej osi. Zasady azotowe nukleotydów znajdują się wewnątrz podwójnej helisy i są połączone wiązaniami wodorowymi w pary komplementarne. Fragmenty o strukturze podwójnej helisy znajdują się także w niektórych cząsteczkach RNA, np. tRNA.
Podwójna helisa to także tytuł książki Jamesa Watsona (org. tytuł The Double Helix).
Zobacz też:
Linki zewnętzne:
- James D. Watson i Francis H. Crick, Molecular structure of Nucleic Acids, Nature 171, 737–738 (1953).
