Z Wikipedii
Mezon π (Pion) występuje w trzech odmianach:
- m = 134,9766 MeV
- τ = (8.4 ± 0.6) 10-17 s
Mezon ten jest sam dla siebie antycząstką (czyli jest cząstką Majorany).
- m = 139,57018 MeV
- τ = (2.6033 ± 0.0005) 10-8 s
Gdzie:
- m - masa spoczynkowa cząstki
- τ - średni czas życia cząstki
- d,u - kwarki górny i dolny
Mezony te są dla siebie nawzajem antycząstkami.
Po raz pierwszy mezony pi pojawiły się w teorii Hideki Yukawy oddziaływań wewnątrzjądrowych - za ich pomocą Yukawa opisywał oddziaływania międzynukleonowe (proton-neutron, proton-proton, neutron-neutron) jako wymianę mezonów π, zgodnie z reakcjami:
Najbardziej precyzyjną metodą wyznaczania masy mezonu π − jest badanie promieniowania charakterystycznego atomów π − -mezonowych (zawierających zamiast jednego elektronu mezon π − ).
Dane pochodzą z biuletynu DPG.