Persona (film)
Z Wikipedii
| Persona | |
| Oryginalny tytuł | Persona |
| Gatunek filmu | Dramat |
| Kraj |  Szwecja |
| Data premiery | 18 października, 1966 (Świat) 17 listopada, 2006 (Polska) |
| Czas trwania | 85 min. |
| Reżyseria | Ingmar Bergman |
| Scenariusz | Ingmar Bergman |
| Główne role | Bibi Andersson |
| Muzyka | Lars Johan Werle |
| Zdjęcia | Sven Nykvist |
| Scenografia | Bibi Lindström |
| Kostiumy | Mago |
| Montaż | Ulla Ryghe |
| Produkcja | Svensk Filmindustri |
| Dystrybucja | Svensk Filmindustri Gutek Film |
| Język | szwedzki |
| Od lat | 15 |
| Nagrody | Bibi Anderson nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki |
| Strona IMDb | |
Persona - szwedzki film fabularny z 1966 roku, dramat w reżyserii i na podstawie scenariusza Ingmara Bergmana. Film był uznawany przez krytyków za jedno z najbardziej enigmatycznych dzieł w całej historii kina.
[edytuj] Obsada
- Bibi Andersson -Alma ,pielęgniarka
- Liv Ullmann -Elisabet Vogler ,aktorka
- Gunnar Björnstrand -Vogler, mąż Elisabet
- Margareta Krook -Lekarka
- Jörgen Lindström -Chłopiec
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Większość akcji filmu rozgrywa się w nadmorskim domku, gdzie aktorka Elisabet Vogler zostaje wysłana by dojść do siebie po tym jak zamilkła po spektaklu Elektry. Podczas tego pobytu ma jej towarzyszyć jej pielęgniarka Alma, która podziwiając aktorkę dokłada ze wszystkich sił pragnie skłonić ją do mówienia. Aby tego dokonać odsłania przed nią intymne szczegóły swego życia, zwierza się jej ze swoich lęków i urazów. Stara się upodobnić do aktorki Elisabet, która jest przez nią ubóstwiana. W ręce Almy trafia jednak list Elisabet do lekarki w którym jest przez nią tak opisana, że zdradzona i wykorzystana.
Dochodzi do wymiany osobowości z jednego ciała do drugiego, tak że pod koniec pielęgniarka staje się Elisabeth Vogler, a Elisabeth Vogler pielęgniarką. Z drugiej strony film poddaje pod dyskusję to co stanowi istotę danej osoby i czy role które odgrywamy jako jednostki ludzkie są wymienne. W filmie Bergman przedstawia powodujące traumatyczne przeżycia stosunki międzyludzkie u podłoża, których leżą wzajemne zdrady.
